วิวรณ์ 5
1 และข้าพเจ้าได้เห็นในพระหัตถ์ขวาของพระองค์ผู้ประทับบนพระที่นั่งนั้น มีหนังสือม้วนหนึ่งเขียนไว้ทั้งข้างในและข้างนอก ถูกผนึกอยู่ด้วยตราประทับเจ็ดดวง
2 และข้าพเจ้าได้เห็นทูตสวรรค์ที่มีฤทธิ์องค์หนึ่ง ประกาศด้วยเสียงอันดังว่า “ผู้ใดสมควรที่จะคลี่หนังสือนั้นออกและแกะบรรดาตราของหนังสือนั้นได้”
3 และไม่มีผู้ใดในสวรรค์ หรือในแผ่นดินโลก หรือใต้แผ่นดินโลก ที่สามารถคลี่หนังสือนั้นออก หรือดูหนังสือนั้นได้
4 และข้าพเจ้าก็ร้องไห้มากมาย เพราะว่าไม่ได้พบผู้ใดที่สมควรที่จะคลี่หนังสือนั้นออก และอ่านหนังสือนั้น หรือดูหนังสือนั้นได้
5 และมีผู้หนึ่งในพวกผู้อาวุโสนั้น กล่าวแก่ข้าพเจ้าว่า “อย่าร้องไห้เลย ดูเถิด สิงโตแห่งเผ่ายูดาห์ รากของดาวิด ทรงมีชัยแล้วที่จะคลี่หนังสือนั้นออก และที่จะแกะตราทั้งเจ็ดดวงของหนังสือนั้นได้”
6 และข้าพเจ้าได้แลเห็น และดูเถิด ในท่ามกลางพระที่นั่งกับสัตว์ทั้งสี่นั้น และในท่ามกลางพวกผู้อาวุโสนั้น พระเมษโปดกประทับยืนอยู่ประหนึ่งทรงถูกปลงพระชนม์แล้ว ทรงมีเขาเจ็ดเขาและมีนัยน์ตาเจ็ดดวง ซึ่งเป็นพระวิญญาณทั้งเจ็ดของพระเจ้า ที่ทรงส่งออกไปทั่วแผ่นดินโลก
7 และพระเมษโปดกนั้นได้มาและเอาหนังสือม้วนนั้นออกไปจากพระหัตถ์ขวาของพระองค์ ผู้ประทับบนพระที่นั่งนั้น
8 และเมื่อพระองค์ได้ทรงเอาหนังสือนั้นไปแล้ว สัตว์ทั้งสี่และผู้อาวุโสยี่สิบสี่คนนั้นก็ทรุดตัวลงต่อพระพักตร์พระเมษโปดก ทุกคนถือพิณเขาคู่และถือขันทองคำบรรจุเครื่องหอม ซึ่งเป็นบรรดาคำอธิษฐานของพวกวิสุทธิชน
9 และเขาทั้งหลายก็ร้องเพลงบทใหม่ โดยกล่าวว่า “พระองค์ทรงสมควรที่จะเอาหนังสือม้วนนั้นไป และที่จะแกะตราของหนังสือม้วนนั้นออก เพราะว่าพระองค์ทรงถูกปลงพระชนม์แล้ว และได้ทรงไถ่เราทั้งหลายให้ไปถึงพระเจ้าโดยพระโลหิตของพระองค์ ออกจากทุกตระกูล และทุกภาษา และทุกชนชาติ และทุกประเทศ
10 และได้โปรดให้เราทั้งหลายเป็นกษัตริย์และเป็นปุโรหิตของพระเจ้าของพวกเรา และเราทั้งหลายจะได้ครอบครองบนแผ่นดินโลก”
11 และข้าพเจ้าก็มองดู และข้าพเจ้าได้ยินเสียงของทูตสวรรค์เป็นอันมากอยู่ล้อมรอบพระที่นั่ง และรอบพวกสัตว์และผู้อาวุโสทั้งหลายนั้น และจำนวนทูตสวรรค์เหล่านั้นนับเป็นโกฏิ ๆ เป็นแสน ๆ
12 โดยกล่าวด้วยเสียงดังว่า “พระเมษโปดกผู้ทรงถูกปลงพระชนม์แล้วนั้น ทรงสมควรที่จะได้รับฤทธิ์เดช และทรัพย์สมบัติ และสติปัญญา และอานุภาพ และเกียรติ และสง่าราศี และคำสรรเสริญ”
13 และข้าพเจ้าได้ยินเสียงของสิ่งมีชีวิตทั้งหมด ซึ่งอยู่ในสวรรค์ และบนแผ่นดินโลก และใต้แผ่นดินโลก และอย่างเช่นที่อยู่ในทะเล และบรรดาที่อยู่ในที่เหล่านั้น กล่าวว่า “ขอให้คำสรรเสริญ และเกียรติ และสง่าราศี และฤทธิ์เดช จงมีแด่พระองค์ผู้ประทับบนพระที่นั่ง และแด่พระเมษโปดกตลอดไปเป็นนิตย์และเป็นนิตย์”
14 และสัตว์ทั้งสี่นั้นก็กล่าวว่า “เอเมน” และผู้อาวุโสทั้งยี่สิบสี่คนก็ทรุดตัวลงและนมัสการพระองค์ ผู้ทรงพระชนม์อยู่ตลอดไปเป็นนิตย์และเป็นนิตย์