วิวรณ์ 16

2 และทูตสวรรค์องค์แรกได้ออกไป และเทขันของตนลงบนแผ่นดินโลก และเกิดฝีที่แตกออกและมีน้ำหนองไหลบนตัวคนทั้งหลายซึ่งมีเครื่องหมายของสัตว์ร้ายนั้น และบนคนเหล่านั้นซึ่งบูชารูปจำลองของมัน
3 และทูตสวรรค์องค์ที่สองได้เทขันของตนลงบนทะเล และทะเลก็กลายเป็นเหมือนเลือดของคนตาย และบรรดาสิ่งที่มีชีวิตอยู่ในทะเลนั้นก็ตายหมดสิ้น
4 และทูตสวรรค์องค์ที่สามได้เทขันของตนลงบนแม่น้ำและบ่อน้ำพุทั้งปวง และน้ำเหล่านั้นก็กลายเป็นเลือด
5 และข้าพเจ้าได้ยินทูตสวรรค์แห่งน้ำมากหลายกล่าวว่า “พระองค์ทรงชอบธรรม โอ ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ผู้ซึ่งทรงดำรงอยู่บัดนี้ และทรงดำรงอยู่ในกาลก่อน และจะทรงดำรงอยู่ในอนาคต เพราะพระองค์ได้ทรงพิพากษาอย่างนั้น
6 เพราะว่าเขาทั้งหลายได้กระทำให้โลหิตของพวกวิสุทธิชนและของพวกศาสดาพยากรณ์ไหลออก และพระองค์ได้ประทานโลหิตให้เขาทั้งหลายดื่ม ด้วยว่าเขาทั้งหลายก็สมควรอยู่แล้ว”
7 และข้าพเจ้าได้ยินอีกองค์หนึ่งจากแท่นบูชากล่าวว่า “จริงอย่างนั้น พระเจ้า องค์พระผู้เป็นเจ้า ผู้ทรงฤทธานุภาพสูงสุด บรรดาการพิพากษาของพระองค์แท้จริงและชอบธรรม”
8 และทูตสวรรค์องค์ที่สี่ได้เทขันของตนลงบนดวงอาทิตย์ และได้มอบอำนาจแก่ดวงอาทิตย์นั้นที่จะคลอกมนุษย์ด้วยไฟ
9 และมนุษย์ทั้งหลายได้ถูกแผดเผาด้วยความร้อนแรงกล้า และได้พูดหมิ่นประมาทพระนามของพระเจ้า ผู้ซึ่งมีฤทธิ์เหนือภัยพิบัติเหล่านั้น และคนเหล่านั้นไม่ได้กลับใจเพื่อถวายสง่าราศีแด่พระองค์
10 และทูตสวรรค์องค์ที่ห้าได้เทขันของตนลงบนที่นั่งของสัตว์ร้ายนั้น และอาณาจักรของมันก็เต็มไปด้วยความมืด และคนเหล่านั้นได้กัดลิ้นของตนเพราะเหตุความเจ็บปวด
11 และได้พูดหมิ่นประมาทพระเจ้าแห่งสวรรค์ เพราะเหตุความเจ็บปวดของพวกเขาและเพราะเหตุฝีของพวกเขา และไม่ได้กลับใจเสียใหม่จากบรรดาการกระทำของตน
12 และทูตสวรรค์องค์ที่หกได้เทขันของตนลงบนยูเฟรติสแม่น้ำใหญ่นั้น และน้ำในแม่น้ำนั้นแห้งไป เพื่อที่จะได้เตรียมทางของบรรดากษัตริย์แห่งทิศตะวันออกไว้
13 และข้าพเจ้าได้เห็นผีโสโครกสามตนเป็นเหมือนกบออกมาจากปากของพญานาค และออกมาจากปากของสัตว์ร้ายนั้น และออกมาจากปากของผู้พยากรณ์เท็จ
14 ด้วยว่าผีเหล่านั้นเป็นวิญญาณของพวกผีร้าย ที่กระทำการอัศจรรย์ต่าง ๆ ซึ่งออกไปยังกษัตริย์เหล่านั้นแห่งแผ่นดินโลกและแห่งทั่วพิภพ เพื่อจะรวบรวมกษัตริย์เหล่านั้นให้มายังการสู้รบแห่งวันยิ่งใหญ่ของพระเจ้า ผู้ทรงฤทธานุภาพสูงสุด
15 “จงดูเถิด เราจะมาเหมือนอย่างขโมย ผู้ที่เฝ้าระวังให้ดีและรักษาเสื้อผ้าของตนไว้จะได้รับพร เกรงว่าผู้นั้นจะเดินเปลือยกาย และคนทั้งหลายจะได้เห็นความน่าละอายของเขา”
16 และมันรวบรวมเขาทั้งหลายให้มาชุมนุมกันในสถานที่แห่งหนึ่ง ที่ถูกเรียกในภาษาฮีบรูว่า อารมาเกดโดน
17 และทูตสวรรค์องค์ที่เจ็ดได้เทขันของตนลงในท้องฟ้าอากาศ และมีพระสุรเสียงดังออกมาจากพระวิหารแห่งสวรรค์ จากพระที่นั่ง โดยตรัสว่า “สำเร็จแล้ว”
18 และมีเสียงต่าง ๆ และบรรดาฟ้าร้อง และฟ้าแลบทั้งหลาย และมีแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ ซึ่งตั้งแต่มนุษย์อยู่บนแผ่นดินโลก ไม่เคยมีแผ่นดินไหวรุนแรงและยิ่งใหญ่เช่นนี้เลย
19 และมหานครนั้นได้ถูกแยกออกเป็นสามส่วน และนครต่าง ๆ ของบรรดาประชาชาติก็ล่มจม และมหานครบาบิโลนนั้นได้เข้ามาอยู่ในความทรงจำต่อพระพักตร์พระเจ้า เพื่อจะมอบถ้วยแห่งเหล้าองุ่นของความเดือดดาลแห่งพระพิโรธของพระองค์ให้แก่มหานครนั้น
20 และบรรดาเกาะต่าง ๆ ก็หนีไป และภูเขาทั้งหลายก็หาไม่พบ
21 และมีบรรดาลูกเห็บใหญ่ตกออกจากฟ้าสวรรค์ลงมาบนมนุษย์ แต่ละก้อนหนักประมาณห้าสิบกิโลกรัม และคนทั้งหลายได้พูดหมิ่นประมาทพระเจ้า เพราะเหตุภัยพิบัติแห่งลูกเห็บนั้น เพราะว่าภัยพิบัตินั้นร้ายแรงยิ่งนัก