ยอห์น 15

1 “เราเป็นเถาองุ่นแท้ และพระบิดาของเราทรงเป็นผู้ดูแลรักษา
2 กิ่งทุกกิ่งในเราที่ไม่ออกผล พระองค์ก็ทรงเอาไปเสีย และกิ่งทุกกิ่งที่ออกผล พระองค์ก็ทรงลิดกิ่งนั้น เพื่อให้มันออกผลมากขึ้น
3 บัดนี้ท่านทั้งหลายก็สะอาดแล้วโดยทางคำนั้นซึ่งเรากล่าวแก่ท่านทั้งหลายแล้ว
4 จงเข้าสนิทอยู่ในเรา และเราเข้าสนิทอยู่ในท่านทั้งหลาย กิ่งจะออกผลเองไม่ได้นอกจากกิ่งนั้นเข้าสนิทอยู่ในเถาฉันใด ท่านทั้งหลายก็เกิดผลเองไม่ได้อีกต่อไปฉันนั้นนอกจากท่านทั้งหลายเข้าสนิทอยู่ในเรา
5 เราเป็นเถาองุ่น ท่านทั้งหลายเป็นบรรดากิ่ง ผู้ที่เข้าสนิทอยู่ในเรา และเราเข้าสนิทอยู่ในเขา ผู้นั้นเองก็เกิดผลมาก เพราะแยกจากเราแล้ว ท่านทั้งหลายทำสิ่งใดไม่ได้เลย
6 ถ้าผู้ใดมิได้เข้าสนิทอยู่ในเรา ผู้นั้นก็ต้องถูกทิ้งเสียเหมือนกิ่ง และเหี่ยวแห้งไป และผู้คนก็รวบรวมกิ่งเหล่านั้นไว้ และทิ้งพวกมันไว้ในไฟ และพวกมันก็ถูกเผาเสีย
7 ถ้าท่านทั้งหลายเข้าสนิทอยู่ในเรา และบรรดาคำของเราฝังอยู่ในท่านทั้งหลายแล้ว ท่านทั้งหลายจะขอสิ่งใดซึ่งท่านทั้งหลายปรารถนา และสิ่งนั้นจะถูกกระทำแก่ท่านทั้งหลาย
8 ในสิ่งนี้พระบิดาของเราทรงได้รับสง่าราศี คือที่ท่านทั้งหลายเกิดผลมาก ดังนั้นท่านทั้งหลายก็จะเป็นพวกสาวกของเรา
9 พระบิดาทรงรักเราแล้วฉันใด เราก็รักท่านทั้งหลายแล้วฉันนั้น ท่านทั้งหลายจงเข้าสนิทอยู่ต่อไปในความรักของเรา
10 ถ้าท่านทั้งหลายรักษาบรรดาบัญญัติของเรา ท่านทั้งหลายก็จะเข้าสนิทอยู่ในความรักของเรา เหมือนที่เรารักษาบรรดาพระบัญญัติของพระบิดาของเราแล้ว และเข้าสนิทอยู่ในความรักของพระองค์
11 สิ่งเหล่านี้เรากล่าวแก่ท่านทั้งหลายแล้ว เพื่อความปีติยินดีของเราจะดำรงอยู่ในท่านทั้งหลาย และเพื่อความปีติยินดีของท่านทั้งหลายจะเต็มเปี่ยม
12 นี่แหละเป็นบัญญัติของเรา คือให้ท่านทั้งหลายรักซึ่งกันและกัน เหมือนที่เรารักท่านทั้งหลายแล้ว
13 ไม่มีผู้ใดมีความรักที่ยิ่งใหญ่กว่านี้ คือที่ผู้หนึ่งจะสละชีวิตของตนเพื่อเหล่ามิตรสหายของตน
14 ท่านทั้งหลายเป็นมิตรสหายของเรา ถ้าท่านทั้งหลายกระทำสิ่งใดก็ตามที่เราสั่งท่านทั้งหลาย
15 ต่อจากนี้เราไม่เรียกท่านทั้งหลายว่าพวกผู้รับใช้อีก เพราะผู้รับใช้ไม่รู้ว่านายของเขาทำอะไร แต่เราเรียกท่านทั้งหลายแล้วว่ามิตรสหาย เพราะว่าสิ่งสารพัดที่เราได้ยินจากพระบิดาของเรา เราแจ้งแก่ท่านทั้งหลายแล้ว
16 ท่านทั้งหลายมิได้เลือกเรา แต่เราได้เลือกท่านทั้งหลาย และได้แต่งตั้งท่านทั้งหลายไว้ เพื่อท่านทั้งหลายจะไปและเกิดผล และเพื่อผลของท่านทั้งหลายจะอยู่ถาวร เพื่อว่าสิ่งใดก็ตามที่ท่านทั้งหลายทูลขอจากพระบิดาในนามของเรา พระองค์จะประทานสิ่งนั้นแก่ท่านทั้งหลาย
17 สิ่งเหล่านี้เราบัญชาท่านทั้งหลาย ท่านทั้งหลายจงรักซึ่งกันและกัน
18 ถ้าโลกเกลียดชังท่านทั้งหลาย ท่านทั้งหลายก็รู้ว่าโลกได้เกลียดชังเราก่อนที่โลกได้เกลียดชังท่านทั้งหลาย
19 ถ้าท่านทั้งหลายเป็นของโลก โลกก็คงจะรักผู้ซึ่งเป็นของโลกเอง แต่เพราะท่านทั้งหลายไม่ใช่ของโลก แต่เราได้เลือกท่านทั้งหลายออกจากโลกแล้ว เหตุฉะนั้นโลกจึงเกลียดชังท่านทั้งหลาย
20 จงระลึกถึงคำที่เราได้กล่าวแก่ท่านทั้งหลายแล้วว่า ‘ผู้รับใช้ก็ไม่ใหญ่กว่านายของตน’ ถ้าพวกเขาข่มเหงเราแล้ว พวกเขาก็จะข่มเหงท่านทั้งหลายด้วย ถ้าพวกเขารักษาถ้อยคำของเราแล้ว พวกเขาก็จะรักษาถ้อยคำของท่านทั้งหลายด้วย
21 แต่สิ่งสารพัดเหล่านี้พวกเขาจะกระทำแก่ท่านทั้งหลายก็เพราะเห็นแก่นามของเรา เพราะพวกเขาไม่รู้จักพระองค์ผู้ได้ทรงส่งเรามา
22 ถ้าเราไม่ได้มาและกล่าวแก่พวกเขาแล้ว พวกเขาก็คงจะไม่มีบาปแล้ว แต่บัดนี้พวกเขาไม่มีฉากบังหน้าสำหรับบาปของพวกเขา
23 ผู้ที่เกลียดชังเราก็เกลียดชังพระบิดาของเราด้วย
24 ถ้าเรามิได้กระทำการงานเหล่านั้นในท่ามกลางพวกเขาซึ่งไม่มีผู้อื่นได้กระทำเลย พวกเขาก็คงไม่มีบาปแล้ว แต่บัดนี้พวกเขาทั้งได้เห็นและเกลียดชังทั้งตัวเราและพระบิดาของเรา
25 แต่สิ่งนี้เกิดขึ้นเพื่อคำที่เขียนไว้ในพระราชบัญญัติของพวกเขาจะสำเร็จ ซึ่งว่า ‘พวกเขาได้เกลียดชังเราโดยไร้เหตุ’
26 แต่เมื่อผู้ปลอบประโลมใจเสด็จมาแล้ว ผู้ที่เราจะส่งมาหาท่านทั้งหลายจากพระบิดา คือพระวิญญาณแห่งความจริง ผู้ซึ่งทรงมาจากพระบิดา พระองค์นั้นจะทรงเป็นพยานถึงเรา
27 และท่านทั้งหลายก็จะเป็นพยานด้วย เพราะว่าท่านทั้งหลายอยู่กับเรามาตั้งแต่แรกแล้ว”