มัทธิว 8

1 เมื่อพระองค์เสด็จลงมาจากภูเขาแล้ว คนเป็นอันมากได้ติดตามพระองค์ไป
2 และดูเถิด คนโรคเรื้อนคนหนึ่งมาและนมัสการพระองค์ โดยทูลว่า “พระองค์เจ้าข้า ถ้าพระองค์จะโปรด พระองค์ทรงฤทธิ์สามารถทำให้ข้าพระองค์สะอาดได้”
3 และพระเยซูทรงยื่นพระหัตถ์ของพระองค์ออก และถูกต้องเขา โดยตรัสว่า “เราพอใจแล้ว ท่านจงสะอาดเถิด” และในทันใดนั้นโรคเรื้อนของเขาก็ถูกรักษาให้สะอาด
4 และพระเยซูตรัสกับเขาว่า “ท่านอย่าบอกเล่าให้ผู้ใดฟังเลย แต่จงไปตามทางของท่าน สำแดงตัวแก่ปุโรหิต และถวายเครื่องถวายที่โมเสสได้สั่งไว้ เพื่อเป็นพยานต่อคนทั้งหลาย”
5 และเมื่อพระเยซูเสด็จเข้าไปในเมืองคาเปอรนาอุมแล้ว นายร้อยคนหนึ่งมาหาพระองค์ โดยอ้อนวอนพระองค์
6 และทูลว่า “พระองค์เจ้าข้า ผู้รับใช้ของข้าพระองค์นอนอยู่ที่บ้านป่วยเป็นอัมพาต ทนทุกข์เวทนาอย่างมาก”
7 และพระเยซูตรัสกับเขาว่า “เราจะมาและรักษาเขาให้หาย”
8 นายร้อยผู้นั้นตอบและทูลว่า “พระองค์เจ้าข้า ข้าพระองค์ไม่สมควรที่พระองค์จะเข้ามาอยู่ใต้ชายคาของข้าพระองค์ แต่ขอตรัสคำนั้นเท่านั้น และผู้รับใช้ของข้าพระองค์ก็จะได้รับการรักษาให้หาย
9 ด้วยว่าข้าพระองค์เป็นคนหนึ่งที่อยู่ใต้วินัยทหาร โดยมีพวกทหารอยู่ใต้บังคับบัญชาของข้าพระองค์ และข้าพระองค์กล่าวแก่คนนี้ว่า ‘จงไป’ และเขาก็ไป และแก่อีกคนหนึ่งว่า ‘จงมา’ และเขาก็มา และแก่ผู้รับใช้ของข้าพระองค์ว่า ‘จงทำสิ่งนี้’ และเขาก็ทำสิ่งนั้น”
10 เมื่อพระเยซูทรงได้ยินดังนั้น พระองค์ก็ประหลาดพระทัย และตรัสกับคนทั้งหลายที่ติดตามมาว่า “เรากล่าวความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า เราไม่พบความเชื่อที่ยิ่งใหญ่อย่างนี้เลย ไม่เลย ไม่พบในอิสราเอล
11 และเรากล่าวแก่ท่านทั้งหลายว่า คนเป็นอันมากจะมาจากทางทิศตะวันออกและทิศตะวันตก และจะเอนกายลงกันกับอับราฮัม และอิสอัค และยาโคบ ในอาณาจักรแห่งสวรรค์
12 แต่บรรดาลูกแห่งอาณาจักรจะถูกขับไล่ไสส่งออกไปในที่มืดภายนอก ที่นั่นจะมีการร้องไห้และการขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน”
13 และพระเยซูได้ตรัสกับนายร้อยผู้นั้นว่า “จงไปตามทางของท่านเถิด และท่านได้เชื่ออย่างไร ก็จะกระทำอย่างนั้นแก่ท่าน” และผู้รับใช้ของเขาได้รับการรักษาให้หายในชั่วโมงนั้นเอง
14 และเมื่อพระเยซูเสด็จเข้ามาในบ้านของเปโตร พระองค์ก็ทอดพระเนตรเห็นแม่ยายของเปโตรนอน และป่วยเป็นไข้อยู่
15 และพระองค์ทรงสัมผัสมือของนาง และไข้นั้นก็ออกจากนาง และนางลุกขึ้น และปรนนิบัติเขาทั้งหลาย
16 เมื่อมาถึงเวลาเย็น เขาทั้งหลายพาคนเป็นอันมากมาหาพระองค์ ที่มีพวกผีเข้าสิง และพระองค์ก็ทรงขับวิญญาณเหล่านั้นออกด้วยคำตรัสของพระองค์ และทรงรักษาบรรดาคนที่เจ็บป่วยนั้นให้หาย
17 เพื่อสิ่งนี้จะสำเร็จซึ่งถูกกล่าวไว้โดยอิสยาห์ศาสดาพยากรณ์ ซึ่งกล่าวว่า ‘ท่านเองได้แบกความเจ็บไข้ของเราทั้งหลาย และหอบความเจ็บป่วยของพวกเราไป’
18 บัดนี้เมื่อพระเยซูทอดพระเนตรเห็นประชาชนเป็นอันมากมาล้อมพระองค์ไว้ พระองค์จึงตรัสสั่งให้ข้ามฟากไป
19 และธรรมาจารย์คนหนึ่งมา และทูลพระองค์ว่า “อาจารย์เจ้าข้า ข้าพเจ้าจะตามท่านไป ไม่ว่าท่านไปทางไหน”
20 และพระเยซูตรัสกับเขาว่า “บรรดาสุนัขจิ้งจอกมีโพรงทั้งหลาย และนกเหล่านั้นแห่งฟ้าอากาศมีรังทั้งหลาย แต่บุตรมนุษย์ไม่มีที่ที่จะวางศีรษะของตน”
21 และอีกคนหนึ่งในพวกสาวกของพระองค์ทูลพระองค์ว่า “พระองค์เจ้าข้า ขอโปรดอนุญาตให้ข้าพระองค์ไป และฝังบิดาของข้าพระองค์ก่อน”
22 แต่พระเยซูได้ตรัสกับเขาว่า “จงตามเรามาเถิด และให้คนตายฝังคนตายของพวกเขาเองเถิด”
23 และเมื่อพระองค์เสด็จลงเรือ พวกสาวกของพระองค์ก็ตามพระองค์ไป
24 และดูเถิด เกิดพายุใหญ่ในทะเล จนกระทั่งเรือลำนั้นถูกท่วมด้วยคลื่นทั้งหลาย แต่พระองค์บรรทมหลับอยู่
25 และพวกสาวกของพระองค์ได้มายังพระองค์ และปลุกพระองค์ โดยทูลว่า “พระองค์เจ้าข้า ขอโปรดช่วยพวกเราให้รอดพ้นเถิด พวกเรากำลังจะพินาศอยู่แล้ว”
26 และพระองค์ตรัสกับพวกเขาว่า “ทำไมท่านทั้งหลายจึงหวาดกลัว โอ พวกท่านผู้มีความเชื่อน้อย” แล้วพระองค์ทรงลุกขึ้น และห้ามลมทั้งหลายและทะเล และมีความสงบเงียบใหญ่ยิ่ง
27 แต่คนเหล่านั้นประหลาดใจมาก โดยกล่าวว่า “ท่านผู้นี้เป็นคนลักษณะใดกันหนอ จนแม้แต่ลมทั้งหลายและทะเลก็เชื่อฟังท่าน”
28 และเมื่อพระองค์เสด็จมาถึงอีกฟากหนึ่งในแผ่นดินแห่งคนเกอร์กาซีแล้ว มีคนสองคนที่มีพวกผีเข้าสิงอยู่มาพบพระองค์ โดยออกมาจากบรรดาอุโมงค์ฝังศพ ดุร้ายยิ่งนัก จนไม่มีผู้ใดสามารถผ่านไปทางนั้นได้
29 และดูเถิด พวกผีร้องออกมา โดยทูลว่า “พวกเราเกี่ยวข้องอะไรกับพระองค์เล่า พระเยซู พระองค์ผู้ทรงเป็นพระบุตรของพระเจ้า พระองค์มาที่นี่เพื่อจะทรมานพวกเราก่อนเวลานั้นหรือ”
30 และห่างออกไปพอสมควรจากพวกเขามีสุกรฝูงใหญ่กำลังหากินอยู่
31 ดังนั้น ผีเหล่านั้นจึงอ้อนวอนพระองค์ โดยทูลว่า “ถ้าพระองค์ขับพวกเราออก ก็ขออนุญาตให้พวกเราออกไปอยู่ในสุกรฝูงนั้นเถิด”
32 และพระองค์ได้ตรัสแก่ผีเหล่านั้นว่า “จงไปเถอะ” และเมื่อผีเหล่านั้นออกมาแล้ว พวกมันก็ไปเข้าสิงอยู่ในสุกรฝูงนั้น และดูเถิด สุกรทั้งฝูงนั้นก็วิ่งอย่างรุนแรงจากหน้าผาชันลงไปในทะเล และตายในน้ำเหล่านั้น
33 และคนทั้งหลายที่เลี้ยงฝูงสุกรนั้นก็หนีไป และไปตามทางของพวกเขาเข้าไปในนคร และเล่าทุกสิ่ง และสิ่งที่เกิดขึ้นแก่คนทั้งสองที่เคยมีพวกผีเข้าสิงอยู่นั้น
34 และดูเถิด คนทั้งนครออกมาเพื่อจะพบพระเยซู และเมื่อพวกเขาเห็นพระองค์แล้ว พวกเขาก็อ้อนวอนพระองค์ ขอให้พระองค์ออกไปเสียจากบรรดาเขตแดนของพวกเขา