พระราชบัญญัติ 29

1 เหล่านี้เป็นบรรดาถ้อยคำแห่งพันธสัญญา ซึ่งพระเยโฮวาห์ได้ทรงบัญชาโมเสสให้กระทำกับลูกหลานของอิสราเอลในแผ่นดินโมอับ นอกเหนือจากพันธสัญญาซึ่งพระองค์ได้ทรงกระทำกับพวกเขาในโฮเรบ
2 และโมเสสเรียกบรรดาคนอิสราเอล และกล่าวแก่พวกเขาว่า “พวกท่านได้เห็นทุกสิ่งที่พระเยโฮวาห์ได้ทรงกระทำต่อหน้าต่อตาของพวกท่านในแผ่นดินอียิปต์ ต่อฟาโรห์และต่อบรรดาข้าราชการของเขา และต่อแผ่นดินทั้งสิ้นของเขา
3 บรรดาการทดลองอย่างใหญ่หลวงซึ่งนัยน์ตาของท่านได้เห็น หมายสำคัญทั้งหลาย และการอัศจรรย์ยิ่งใหญ่เหล่านั้น
4 ถึงอย่างนั้นพระเยโฮวาห์ไม่ได้ประทานใจแก่พวกท่านที่รับรู้ และตาที่มองเห็นได้ และหูที่ได้ยิน จนถึงวันนี้
5 ‘และเราได้นำพวกเจ้าอยู่ในถิ่นทุรกันดารสี่สิบปี เสื้อผ้าทั้งหลายของพวกเจ้าไม่ได้ขาดวิ่นไปบนพวกเจ้า และรองเท้าของเจ้าไม่ได้ขาดหลุดไปบนเท้าของเจ้า
6 พวกเจ้าไม่ได้รับประทานขนมปัง และพวกเจ้าไม่ได้ดื่มน้ำองุ่นหรือสุรา เพื่อพวกเจ้าจะได้ทราบว่า เราเป็นพระเยโฮวาห์พระเจ้าของพวกเจ้า’
7 และเมื่อพวกท่านมาถึงสถานที่แห่งนี้ สิโหนกษัตริย์แห่งเมืองเฮชโบน และโอกกษัตริย์แห่งเมืองบาชาน ได้ออกมาทำการสู้รบกับพวกเรา และพวกเราได้กระทำให้พวกเขาพ่ายแพ้ไป
8 และพวกเราได้ริบเอาแผ่นดินของพวกเขา และมอบแผ่นดินนั้นให้เป็นมรดกแก่คนรูเบน และแก่คนกาด และแก่คนมนัสเสห์ครึ่งเผ่า
9 เพราะฉะนั้นจงรักษาบรรดาถ้อยคำแห่งพันธสัญญานี้ และกระทำตามถ้อยคำเหล่านั้น เพื่อพวกท่านจะจำเริญในบรรดากิจการที่พวกท่านกระทำ
10 พวกท่านทุกคนยืนอยู่วันนี้ต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์พระเจ้าของพวกท่าน บรรดาหัวหน้าของเผ่าต่าง ๆ ของพวกท่าน พวกผู้อาวุโสของพวกท่าน และพวกเจ้าหน้าที่ของพวกท่าน พร้อมกับบรรดาผู้ชายของอิสราเอล
11 เด็กเล็กทั้งหลายของพวกท่าน ภรรยาของพวกท่าน และคนแปลกหน้าของท่านที่อาศัยอยู่ในค่ายของท่าน ตั้งแต่คนที่ตัดฟืนให้ท่าน จนถึงคนที่ตักน้ำให้ท่าน
12 เพื่อท่านจะได้เข้าร่วมในพันธสัญญากับพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่าน และเข้าร่วมกับคำปฏิญาณของพระองค์ ซึ่งพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านทรงกระทำกับท่านวันนี้
13 เพื่อในวันนี้พระองค์จะทรงตั้งท่านให้เป็นประชากรสำหรับพระองค์เอง และเพื่อพระองค์จะเป็นพระเจ้าสำหรับท่าน ตามที่พระองค์ได้ตรัสกับท่านนั้น และตามที่พระองค์ได้ทรงปฏิญาณไว้กับบรรพบุรุษของท่าน กับอับราฮัม กับอิสอัคและกับยาโคบ
14 และข้าพเจ้าไม่ได้กระทำพันธสัญญานี้กับคำปฏิญาณนี้ไว้กับพวกท่านเท่านั้น
15 แต่กับผู้ที่ยืนอยู่ที่นี่กับพวกเราวันนี้ ต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์พระเจ้าของพวกเรา และกับผู้ที่ไม่ได้อยู่ที่นี่กับพวกเราวันนี้ด้วย
16 (เพราะว่าพวกท่านทราบอยู่แล้วว่า พวกเราเคยอาศัยอยู่ในแผ่นดินอียิปต์อย่างไร และพวกเราได้ผ่านไปท่ามกลางบรรดาประชาชาติ ซึ่งพวกท่านผ่านพ้นไปอย่างไร
17 และพวกท่านได้เห็นบรรดาสิ่งที่น่าสะอิดสะเอียนของพวกเขาแล้ว และรูปเคารพทั้งหลายของพวกเขาที่ทำด้วยไม้และหิน เงินและทองคำ ซึ่งอยู่ท่ามกลางพวกเขา)
18 เกรงว่าในท่ามกลางพวกท่าน จะมีผู้ชายคนใด หรือผู้หญิงคนใด หรือครอบครัวใด หรือเผ่าใด ซึ่งวันนี้ใจของเขาหันไปจากพระเยโฮวาห์พระเจ้าของพวกเรา เพื่อไปปรนนิบัติบรรดาพระของประชาชาติเหล่านั้น เกรงว่าในท่ามกลางพวกท่านจะมีรากที่เกิดเป็นดีหมีและบอระเพ็ด
19 และต่อมาเมื่อคนนั้นได้ยินบรรดาถ้อยคำแห่งคำสาปแช่งนี้ เขาจะอวยพรตัวเองในใจของตนโดยกล่าวว่า ‘ข้าก็จะเป็นสุข ถึงแม้ว่าข้าดำเนินในเค้าความคิดแห่งใจของข้า เพื่อเอาการเมาเหล้าซ้อนทับความกระหายน้ำ’
20 พระเยโฮวาห์จะไม่ทรงไว้ชีวิตเขา แต่เวลานั้นความกริ้วของพระเยโฮวาห์และความหวงแหนของพระองค์จะพลุ่งขึ้นต่อผู้ชายคนนั้น และคำสาปแช่งทั้งสิ้นซึ่งถูกเขียนไว้ในหนังสือนี้จะวางอยู่บนเขา และพระเยโฮวาห์จะทรงลบชื่อของเขาเสียจากใต้ฟ้าสวรรค์
21 และพระเยโฮวาห์จะทรงแยกเขาออกจากบรรดาเผ่าแห่งคนอิสราเอลให้ประสบสิ่งชั่วร้าย ตามคำสาปแช่งทั้งสิ้นแห่งพันธสัญญานี้ ที่ถูกเขียนไว้ในหนังสือแห่งพระราชบัญญัตินี้
22 จนคนชั่วอายุต่อมาแห่งลูกหลานของพวกท่านซึ่งจะขึ้นมาภายหลังพวกท่าน และคนแปลกหน้าที่จะมาจากแผ่นดินที่อยู่ห่างไกลจะกล่าว เมื่อพวกเขาเห็นภัยพิบัติต่าง ๆ แห่งแผ่นดินนั้น และความป่วยไข้ต่าง ๆ ซึ่งพระเยโฮวาห์ทรงบันดาลให้อยู่บนแผ่นดินนั้น
23 ‘และแผ่นดินทั้งหมดนั้นเป็นกำมะถัน และเป็นเกลือ และถูกเผาไฟ แผ่นดินนั้นไม่มีการหว่าน และไม่มีอะไรงอกขึ้น และไม่มีหญ้างอกขึ้นในแผ่นดินนั้น เหมือนอย่างการคว่ำเมืองโสโดมและเมืองโกโมราห์ เมืองอัดมาห์และเมืองเศโบยิม ซึ่งพระเยโฮวาห์ทรงคว่ำในความกริ้วของพระองค์และในพระพิโรธของพระองค์’
24 คือประชาชาติทั้งหลายจะกล่าวว่า ‘ทำไมพระเยโฮวาห์ได้ทรงกระทำเช่นนี้แก่แผ่นดินนี้ ความร้อนแรงแห่งความกริ้วอันใหญ่ยิ่งนี้หมายความว่าอะไร’
25 แล้วคนทั้งหลายจะกล่าวว่า ‘เพราะว่าพวกเขาได้ทอดทิ้งพันธสัญญาของพระเยโฮวาห์พระเจ้าแห่งบรรพบุรุษของพวกเขา ซึ่งพระองค์ทรงกระทำไว้กับพวกเขา เมื่อพระองค์ได้ทรงนำพวกเขาออกมาจากแผ่นดินอียิปต์
26 ด้วยว่าพวกเขาไปและปรนนิบัติพระอื่น ๆ และนมัสการพระเหล่านั้น เป็นเหล่าพระซึ่งพวกเขาไม่เคยรู้จัก และซึ่งพระองค์ไม่ได้ประทานแก่พวกเขา
27 และความกริ้วของพระเยโฮวาห์ได้พลุ่งขึ้นต่อแผ่นดินนี้ เพื่อนำบรรดาคำสาปแช่งซึ่งถูกเขียนไว้ในหนังสือนี้ให้ตกแก่แผ่นดินนี้
28 และพระเยโฮวาห์ได้ทรงถอนพวกเขาออกไปจากแผ่นดินของพวกเขาในความกริ้ว และในพระพิโรธ และในความเดือดดาลอันใหญ่ยิ่ง และเหวี่ยงพวกเขาเข้าไปในอีกแผ่นดินหนึ่ง ตามที่เป็นอยู่ทุกวันนี้’
29 สิ่งเร้นลับเหล่านั้นเป็นของพระเยโฮวาห์พระเจ้าของพวกเรา แต่สิ่งเหล่านั้นซึ่งทรงสำแดงนั้นเป็นของพวกเรา และของลูกหลานของพวกเราเป็นนิตย์ เพื่อพวกเราจะกระทำถ้อยคำทั้งสิ้นของพระราชบัญญัตินี้”