พระราชบัญญัติ 15

1 “ทุก ๆ สิ้นเจ็ดปีท่านต้องทำการปลดปล่อย
2 และนี่คือลักษณะของการปลดปล่อยนั้น เจ้าหนี้ทุกคนที่ให้เพื่อนบ้านของเขายืมไปนั้นต้องปลดปล่อยสิ่งนั้นเสีย เขาต้องไม่ทวงสิ่งนั้นคืนจากเพื่อนบ้านของเขา หรือจากพี่น้องของเขาเลย เพราะว่าสิ่งนั้นถูกเรียกว่าการปลดปล่อยของพระเยโฮวาห์แล้ว
3 จากคนต่างประเทศท่านจะทวงคืนสิ่งนั้นได้ แต่สิ่งใดซึ่งเป็นของท่านซึ่งอยู่กับพี่น้องของท่าน มือของท่านต้องปล่อยไป
4 เว้นแต่เมื่อจะไม่มีคนยากจนในท่ามกลางพวกท่าน เพราะว่าพระเยโฮวาห์จะทรงอวยพรท่านเป็นอย่างยิ่งในแผ่นดิน ซึ่งพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านประทานให้ท่านเป็นมรดกเพื่อยึดครองแผ่นดินนั้น
5 เพียงแต่ถ้าท่านตั้งใจฟังพระสุรเสียงของพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านอย่างระมัดระวัง เพื่อจะถือปฏิบัติพระบัญญัติเหล่านี้ทั้งสิ้นซึ่งข้าพเจ้าบัญชาท่านวันนี้
6 เพราะว่าพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านจะทรงอวยพรท่าน ตามที่พระองค์ได้ทรงสัญญาไว้ต่อท่านนั้น และท่านจะให้ยืมแก่ประชาชาติหลายชาติ แต่ท่านต้องไม่ขอยืมเลย และท่านจะปกครองอยู่เหนือหลายประชาชาติ แต่พวกเขาจะไม่ปกครองเหนือท่าน
7 ถ้าในท่ามกลางพวกท่านมีคนยากจนสักคนหนึ่งเป็นพี่น้องของท่านอยู่ภายในประตูเมืองใด ๆ ของท่านในแผ่นดินของท่าน ซึ่งพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านประทานแก่ท่าน ท่านต้องไม่ทำให้ใจของท่านแข็งกระด้าง หรือหดมือของท่านไว้เสียจากพี่น้องของท่านที่ยากจนนั้น
8 แต่ท่านต้องยื่นมือของท่านอย่างกว้างขวางให้เขา และต้องให้เขายืมเพียงพอตามความต้องการของเขาเป็นแน่ ในสิ่งซึ่งเขาต้องการนั้น
9 จงระวังให้ดีว่าจะไม่มีความคิดในใจอันชั่วของท่าน โดยกล่าวว่า ‘ปีที่เจ็ด ปีแห่งการปลดปล่อยนั้น อยู่ใกล้แล้ว’ และแววตาของท่านจะชั่วร้ายต่อพี่น้องยากจนของท่าน และท่านจึงไม่ให้อะไรเขาเลย และเขาร้องทูลต่อพระเยโฮวาห์เรื่องท่าน และสิ่งนั้นก็เป็นบาปต่อท่าน
10 ท่านต้องให้เขาเป็นแน่ และใจของท่านต้องไม่คิดเสียดายเมื่อท่านให้เขาแล้ว เพราะเหตุนี้พระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านจะทรงอวยพรท่านในกิจการทั้งสิ้นของท่าน และในทุกสิ่งที่ท่านลงมือของท่านที่จะกระทำ
11 เพราะว่าคนยากจนจะไม่มีวันหมดไปจากแผ่นดิน เพราะฉะนั้นข้าพเจ้าจึงบัญชาท่าน โดยกล่าวว่า ‘ท่านต้องยื่นมือของท่านอย่างกว้างขวางต่อพี่น้องของท่าน ต่อคนยากจนของท่าน และต่อคนขัดสนของท่าน ในแผ่นดินของท่าน’
12 และถ้าพี่น้องของท่าน ชายคนฮีบรูหรือหญิงคนฮีบรู ถูกขายไว้แก่ท่าน และปรนนิบัติท่านหกปีแล้ว แล้วในปีที่เจ็ดท่านต้องปลดปล่อยเขาเป็นอิสระพ้นไปจากท่าน
13 และเมื่อท่านปลดปล่อยเขาเป็นอิสระจากท่าน ท่านต้องไม่ปล่อยเขาไปมือเปล่า
14 ท่านต้องจัดเตรียมของให้แก่เขาอย่างใจกว้างขวาง จากฝูงแพะแกะของท่าน และจากลานนวดข้าวของท่าน และจากบ่อย่ำองุ่นของท่าน ตามที่พระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านได้ทรงอวยพรท่านนั้น ท่านต้องให้แก่เขา
15 และท่านต้องจำไว้ว่าท่านเคยเป็นทาสในแผ่นดินอียิปต์ และพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านได้ทรงไถ่ท่านไว้ เพราะฉะนั้นข้าพเจ้าจึงบัญชาเรื่องนี้แก่ท่านวันนี้
16 และต่อมา ถ้าทาสนั้นกล่าวแก่ท่านว่า ‘ข้าพเจ้าจะไม่ไปจากท่าน’ เพราะเขารักท่านและครอบครัวของท่าน เพราะเขาอยู่อย่างสุขสบายกับท่าน
17 แล้วท่านต้องเอาเหล็กแหลมอันหนึ่ง และแทงใบหูของเขาให้เหล็กนั้นทะลุไปติดกับประตู และเขาจะเป็นคนรับใช้ของท่านตลอดไป และท่านต้องกระทำอย่างนี้แก่ทาสหญิงของท่านด้วย
18 ท่านต้องไม่คิดเสียดายเมื่อท่านปล่อยเขาเป็นอิสระไปจากท่านนั้น ด้วยว่าเขาได้ให้ผลประโยชน์แก่ท่านมากกว่าลูกจ้างเป็นสองเท่า ในการรับใช้ท่านมาหกปีแล้ว และพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านจะทรงอวยพรท่านในบรรดากิจการซึ่งท่านกระทำ
19 บรรดาสัตว์หัวปีตัวผู้ที่เกิดในฝูงวัวของท่านและในฝูงแพะแกะของท่านนั้น ท่านต้องถวายแด่พระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่าน ท่านต้องไม่ใช้วัวหัวปีของท่านทำงาน หรือตัดขนจากแกะหัวปีของท่าน
20 ท่านต้องรับประทานสัตว์หัวปีนั้นต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านทุก ๆ ปี ในสถานที่ซึ่งพระเยโฮวาห์จะทรงเลือกไว้นั้น ตัวท่านและครอบครัวของท่าน
21 และถ้ามีตำหนิใด ๆ ในสัตว์นั้น ราวกับว่าสัตว์นั้นพิการ หรือตาบอด หรือมีตำหนิเลวร้ายอย่างหนึ่งอย่างใด ท่านต้องไม่ถวายบูชาสัตว์นั้นแด่พระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่าน
22 ท่านต้องรับประทานสัตว์นั้นภายในประตูเมืองทั้งหลายของท่าน ผู้ที่เป็นมลทินและผู้ที่สะอาดต้องรับประทานสัตว์นั้นเหมือนกัน อย่างเนื้อละมั่งและอย่างเนื้อกวาง
23 เพียงแต่ท่านต้องไม่รับประทานเลือดของมัน ท่านต้องเทเลือดนั้นลงบนพื้นดินเหมือนอย่างน้ำ”