ปัญญาจารย์ 4

1 ดังนั้น ข้าพเจ้าได้กลับมาและได้พิจารณาบรรดาการบีบบังคับที่กระทำภายใต้ดวงอาทิตย์ และดูเถิด น้ำตาทั้งหลายของคนเหล่านั้นที่ถูกบีบบังคับ และพวกเขาไม่มีผู้ปลอบประโลม และฝ่ายคนที่บีบบังคับพวกเขานั้นก็มีอำนาจ แต่พวกเขาไม่มีผู้ปลอบประโลม
2 เพราะฉะนั้น ข้าพเจ้าจึงได้ยกย่องคนตายซึ่งตายไปแล้ว มากกว่าคนเป็นซึ่งยังมีชีวิตอยู่
3 ใช่แล้ว คนนั้นยังดีกว่าคนทั้งสองพวกนี้ คือคนซึ่งยังไม่เป็นมา คนซึ่งไม่เคยเห็นบรรดาการชั่วร้ายที่กระทำภายใต้ดวงอาทิตย์
4 อีกครั้ง ข้าพเจ้าได้พิจารณาบรรดาการงานตรากตรำและทุกการงานที่ถูกต้อง เพราะเหตุนี้คน ๆ หนึ่งจึงถูกเพื่อนบ้านของตนริษยา สิ่งนี้ก็อนิจจังและเป็นความวุ่นวายใจด้วย
5 คนโง่เขลางอมือของตนด้วยกัน และกินเนื้อของตัวเอง
6 กำมือหนึ่งพร้อมด้วยความสงบสุข ยังดีกว่ามือทั้งสองที่เต็มด้วยการงานตรากตรำและความวุ่นวายใจ
7 แล้วข้าพเจ้าได้กลับมา และข้าพเจ้าได้เห็นอนิจจังภายใต้ดวงอาทิตย์
8 มีคนหนึ่งอยู่คนเดียว และไม่มีคนที่สอง ใช่แล้ว เขาไม่มีบุตรหรือพี่น้อง ถึงอย่างนั้นไม่มีการหยุดหย่อนแห่งบรรดางานหนักของเขา และตาของเขาไม่เคยอิ่มด้วยความมั่งคั่ง และเขาไม่พูดด้วยว่า “ข้าตรากตรำทำงานเพื่อผู้ใด ทั้งทำให้ชีวิตของข้าสูญเสียสิ่งที่ดีเล่า” สิ่งนี้ก็อนิจจังด้วย ใช่แล้ว สิ่งนี้เป็นความยากลำบากอันแสนเจ็บปวด
9 สองคนก็ดีกว่าคนเดียว เพราะว่าเขาทั้งสองได้รับผลตอบแทนอย่างดีสำหรับงานหนักของพวกเขา
10 ด้วยว่าถ้าพวกเขาล้มลง คนหนึ่งจะพยุงเพื่อนของตนให้ลุกขึ้น แต่วิบัติแก่คนนั้นที่อยู่คนเดียวเมื่อเขาล้มลง เพราะเขาไม่มีอีกคนที่จะช่วยพยุงเขาให้ลุกขึ้น
11 อีกครั้ง ถ้าสองคนนอนอยู่ด้วยกัน พวกเขาจึงจะอบอุ่น แต่คนเดียวจะอบอุ่นได้อย่างไร
12 และถ้าคนหนึ่งมีกำลังมากกว่าเขา สองคนจะต้านทานเขา และเชือกสามเกลียวจะขาดง่ายก็หามิได้
13 เด็กยากจนและที่มีสติปัญญาก็ดีกว่ากษัตริย์ชราและโฉดเขลาผู้ไม่ยอมรับคำตักเตือนอีกแล้ว
14 เพราะท่านออกมาจากเรือนจำเพื่อที่จะครอบครอง ในขณะที่คนที่เกิดในราชอาณาจักรของท่านเองกลายเป็นคนยากจน
15 ข้าพเจ้าได้พิจารณาบรรดาคนที่มีชีวิตซึ่งเดินอยู่ภายใต้ดวงอาทิตย์ พร้อมกับเด็กคนที่สองที่จะยืนขึ้นแทนท่าน
16 ไม่มีการสิ้นสุดของบรรดาประชาชนเหล่านั้น คือบรรดาคนซึ่งอยู่ก่อนพวกเขานั้น คนทั้งหลายที่มาภายหลังก็จะไม่เปรมปรีดิ์ในท่านด้วย แน่นอนสิ่งนี้ก็อนิจจังและเป็นความวุ่นวายใจด้วย