ปฐมกาล 50

1 และโยเซฟซบหน้าลงบนหน้าบิดาของตน และร้องไห้บนท่านและจุบท่าน
2 และโยเซฟบัญชาบรรดาข้าราชการของท่านที่เป็นหมอ ให้อาบยารักษาศพบิดาของท่านไว้ และหมอเหล่านั้นก็อาบยารักษาศพของอิสราเอล
3 และครบกำหนดสี่สิบวันสำหรับท่าน เพราะว่านั่นคือกำหนดวันของคนเหล่านั้นซึ่งถูกอาบยารักษาศพ และชาวอียิปต์ก็ไว้ทุกข์ให้อิสราเอลเจ็ดสิบวัน
4 และเมื่อวันทั้งหลายแห่งการไว้ทุกข์ให้ท่านผ่านพ้นไปแล้ว โยเซฟก็เรียนข้าราชสำนักของฟาโรห์ โดยกล่าวว่า “ถ้าบัดนี้ข้าพเจ้าได้รับความกรุณาในสายตาของพวกท่าน ขอทูล ข้าพเจ้าขอร้องพวกท่าน ในหูของฟาโรห์ โดยทูลว่า
5 บิดาของข้าพเจ้าได้ทำให้ข้าพเจ้าปฏิญาณไว้ โดยกล่าวว่า ‘ดูเถิด พ่อจวนจะสิ้นชีวิตแล้ว ในอุโมงค์ซึ่งพ่อได้ขุดไว้สำหรับพ่อในแผ่นดินคานาอัน ลูกจงฝังพ่อไว้ที่นั่น’ เหตุฉะนั้นบัดนี้ โปรดอนุญาตให้ข้าพเจ้าขึ้นไป ข้าพเจ้าขอร้องท่าน และฝังบิดาของข้าพเจ้า และข้าพเจ้าจะกลับมาอีก”
6 และฟาโรห์จึงรับสั่งว่า “จงขึ้นไปและฝังบิดาของท่านเถิด ตามคำที่บิดาได้ทำให้ท่านปฏิญาณไว้นั้น”
7 และโยเซฟขึ้นไปเพื่อฝังบิดาของท่าน และบรรดาข้าราชการของฟาโรห์ พวกผู้ใหญ่แห่งพระราชสำนักของพระองค์ และบรรดาผู้ใหญ่ทั่วแผ่นดินอียิปต์ก็ขึ้นไปพร้อมกับท่าน
8 และครอบครัวทั้งหมดของโยเซฟ และพวกพี่น้องของท่าน และครอบครัวของบิดาท่าน เว้นแต่เด็กเล็ก ๆ ของพวกเขา และฝูงแพะแกะของพวกเขา และฝูงวัวของพวกเขาเท่านั้น พวกเขาละไว้ในแผ่นดินโกเชน
9 และขบวนรถม้าทั้งหลาย และขบวนคนขี่ม้าทั้งหลายขึ้นไปพร้อมกับท่าน และมันเป็นขบวนที่ใหญ่โตมาก
10 และพวกเขาก็มาถึงลานนวดข้าวของอาทาด ซึ่งอยู่ฟากแม่น้ำจอร์แดนข้างโน้น และที่นั้นพวกเขาไว้ทุกข์ด้วยการคร่ำครวญใหญ่โตและปวดร้าวยิ่งนัก และโยเซฟก็ทำการไว้ทุกข์ให้บิดาของท่านเจ็ดวัน
11 และเมื่อชาวเมืองทั้งหลายแห่งแผ่นดินนั้น คือคนคานาอัน ได้เห็นการไว้ทุกข์ในลานของอาทาด พวกเขากล่าวว่า “นี่เป็นการไว้ทุกข์อันปวดร้าวให้แก่พวกชาวอียิปต์” เหตุฉะนั้นชื่อของตำบลนั้นจึงถูกเรียกว่า อาเบลมิสราอิม ซึ่งอยู่ฟากแม่น้ำจอร์แดนข้างโน้น
12 และบุตรชายทั้งหลายของท่านได้กระทำตามคำที่ท่านได้สั่งพวกเขาไว้
13 ด้วยว่าบรรดาบุตรชายของท่านได้แบกท่านเข้าในแผ่นดินคานาอัน และฝังท่านไว้ในถ้ำที่อยู่ในนาของมัคเป-ลาห์ ซึ่งอับราฮัมซื้อไว้พร้อมกับนานั้นให้เป็นกรรมสิทธิ์สำหรับใช้เป็นที่ฝังศพ จากเอโฟรนคนฮิตไทต์ ตรงหน้ามัมเร
14 และโยเซฟก็กลับมายังอียิปต์ ตัวท่าน และพวกพี่น้องของท่าน และคนทั้งสิ้นที่ขึ้นไปพร้อมกับท่านเพื่อฝังบิดาของท่าน หลังจากท่านฝังบิดาของท่านแล้ว
15 และเมื่อพวกพี่ชายของโยเซฟเห็นว่าบิดาของพวกเขาสิ้นชีวิตแล้ว พวกเขากล่าวว่า “บางทีโยเซฟจะเกลียดชังพวกเรา และจะแก้แค้นพวกเราแน่นอนเพราะสิ่งชั่วร้ายทั้งปวงซึ่งพวกเราเคยกระทำแก่เขา”
16 และพวกพี่ชายก็ส่งผู้สื่อสารคนหนึ่งไปหาโยเซฟ โดยกล่าวว่า “บิดาของท่านได้สั่งไว้ก่อนเขาสิ้นชีวิต โดยกล่าวว่า
17 ‘พวกเจ้าจงกล่าวแก่โยเซฟดังนี้ว่า ขอโปรดให้อภัย พ่อขอร้องลูกเดี๋ยวนี้ การละเมิดของพวกพี่ชายของลูก และบาปของพวกเขา ด้วยว่าพวกเขาได้กระทำสิ่งชั่วร้ายแก่ลูก’ และบัดนี้ พวกข้าพเจ้าขอร้องท่าน โปรดให้อภัยการละเมิดของพวกผู้รับใช้ของพระเจ้าของบิดาท่านเถิด” และโยเซฟก็ร้องไห้เมื่อพวกเขาได้กล่าวแก่ท่าน
18 และพวกพี่ชายของท่านไปและกราบลงต่อหน้าท่านด้วย และพวกเขากล่าวว่า “ดูเถิด พวกข้าพเจ้าเป็นพวกผู้รับใช้ของท่าน”
19 และโยเซฟกล่าวแก่พวกเขาว่า “อย่ากลัวเลย ข้าพเจ้าเป็นผู้แทนพระเจ้าหรือ
20 แต่สำหรับพวกพี่ พวกพี่ได้คิดร้ายต่อข้าพเจ้า แต่พระเจ้าได้ทรงดำริให้สิ่งนั้นเกิดผลดีอย่างที่บังเกิดขึ้นแล้ววันนี้ เพื่อช่วยคนเป็นอันมากให้มีชีวิตอยู่
21 ฉะนั้นบัดนี้ พวกพี่อย่ากลัวเลย ข้าพเจ้าจะบำรุงเลี้ยงพวกพี่ และบุตรเล็ก ๆ ทั้งหลายของพวกพี่” และท่านปลอบประโลมใจพวกพี่ และพูดอย่างกรุณาต่อพวกเขา
22 และโยเซฟอาศัยอยู่ในอียิปต์ ตัวท่าน และครอบครัวบิดาของท่าน และโยเซฟมีชีวิตอยู่ได้หนึ่งร้อยสิบปี
23 และโยเซฟได้เห็นลูกหลานเหลนของเอฟราอิม บุตรทั้งหลายของมาคีร์ผู้เป็นบุตรชายของมนัสเสห์ก็ได้รับการเลี้ยงดูบนเข่าของโยเซฟด้วย
24 และโยเซฟกล่าวแก่พวกพี่น้องของท่านว่า “เราจวนจะสิ้นชีวิตแล้ว และพระเจ้าจะทรงเยี่ยมเยียนพวกเจ้าเป็นแน่ และจะพาพวกเจ้าออกไปจากแผ่นดินนี้ให้ถึงแผ่นดินซึ่งพระองค์ได้ทรงปฏิญาณไว้แก่อับราฮัม แก่อิสอัค และแก่ยาโคบ”
25 และโยเซฟก็ให้ลูกหลานของอิสราเอลปฏิญาณตัวไว้ โดยกล่าวว่า “พระเจ้าจะทรงเยี่ยมเยียนพวกเจ้าเป็นแน่ และพวกเจ้าจงหอบกระดูกทั้งหลายของเราขึ้นไปจากที่นี่”
26 แล้วโยเซฟก็สิ้นชีวิตเมื่ออายุได้หนึ่งร้อยสิบปี และพวกเขาก็อาบยารักษาศพของท่านไว้ และศพของท่านถูกบรรจุไว้ในโลงในอียิปต์