ปฐมกาล 39

1 และโยเซฟถูกพาลงไปยังอียิปต์ และโปทิฟาร์ ข้าราชสำนักของฟาโรห์ เป็นผู้บัญชาการทหารรักษาพระองค์ คนอียิปต์ ซื้อโยเซฟไว้จากมือของคนอิชมาเอลผู้ซึ่งได้พาเขาลงมาที่นั่น
2 และพระเยโฮวาห์ทรงสถิตอยู่กับโยเซฟ และเขาก็เป็นคนที่เจริญรุ่งเรืองขึ้น และเขาอยู่ในบ้านคนอียิปต์นายของเขา
3 และนายของเขาก็เห็นว่าพระเยโฮวาห์ทรงสถิตอยู่กับเขา และพระเยโฮวาห์โปรดทำให้ทุกสิ่งที่เขากระทำเจริญขึ้นในมือของเขา
4 และโยเซฟได้รับความกรุณาในสายตาของนายของเขา และเขารับใช้ท่าน และท่านก็ตั้งเขาให้เป็นผู้ดูแลเหนือบ้านของท่าน และทุกสิ่งที่ท่านได้ใส่ไว้ในมือของเขา
5 และต่อมาตั้งแต่เวลาที่นายได้ตั้งเขาให้เป็นผู้ดูแลเหนือบ้านของท่าน และเหนือของทุกอย่างที่ท่านมีอยู่แล้ว พระเยโฮวาห์ก็ได้ทรงอวยพรครอบครัวของคนอียิปต์นั้นเพราะเห็นแก่โยเซฟ และพระพรของพระเยโฮวาห์อยู่บนของทุกอย่างที่ท่านมีในบ้าน และในทุ่งนา
6 และนายได้มอบของทุกอย่างที่ท่านมีอยู่ไว้ในมือของโยเซฟ และท่านไม่ได้เอาใจใส่สิ่งใดที่ท่านมีอยู่ เว้นแต่อาหารซึ่งท่านรับประทาน และโยเซฟนั้นเป็นคนรูปงามและเป็นที่ชื่นชอบอย่างยิ่ง
7 และต่อมาภายหลังเหตุการณ์เหล่านี้ภรรยานายของเขาก็มองดูโยเซฟด้วยความเสน่หา และนางกล่าวว่า “มานอนกับฉันเถิด”
8 แต่โยเซฟก็ปฏิเสธ และกล่าวแก่ภรรยานายของเขาว่า “ดูเถิด นายของข้าพเจ้าไม่ทราบว่าสิ่งใดอยู่กับข้าพเจ้าในเรือนนี้ และท่านได้มอบของทุกอย่างที่ท่านมีอยู่ไว้ในมือของข้าพเจ้า
9 ไม่มีใครในเรือนนี้เป็นใหญ่กว่าข้าพเจ้า และนายไม่ได้หวงสิ่งใดจากข้าพเจ้าเว้นแต่ตัวท่าน เพราะท่านเป็นภรรยาของนาย ฉะนั้นข้าพเจ้าจะทำความชั่วใหญ่หลวงนี้และทำบาปต่อพระเจ้าอย่างไรได้”
10 และต่อมาขณะที่นางพูดกับโยเซฟวันแล้ววันเล่า เขาก็ไม่ยอมตั้งใจฟังนาง ที่จะนอนกับนาง หรือที่จะอยู่ด้วยกันกับนาง
11 และต่อมาคราวนั้นโยเซฟเข้าไปในบ้านเพื่อทำธุระการงานของเขา และไม่มีชายประจำบ้านคนใดอยู่ในนั้น
12 และนางก็จับโยเซฟด้วยเสื้อผ้าของเขา โดยกล่าวว่า “มานอนกับฉันเถิด” และโยเซฟทิ้งเสื้อผ้าของเขาไว้ในมือของนาง และหนี และพาตัวเขาออกไป
13 และต่อมาเมื่อนางเห็นว่าเขาทิ้งเสื้อผ้าของเขาไว้ในมือของนาง และหนีออกไปแล้ว
14 นางก็ร้องเรียกพวกผู้ชายประจำบ้านของตนมา และกล่าวแก่พวกเขาว่า “ดูเถิด นายได้เอาคนชาติฮีบรูมาไว้กับพวกเราเพื่อให้เหยียดหยามพวกเรา เขาได้เข้ามาหาข้าเพื่อจะนอนกับข้า และข้าได้ร้องด้วยเสียงดัง
15 และต่อมาเมื่อเขาได้ยินข้าขึ้นเสียงของข้าและร้องออกมา เขาก็ทิ้งเสื้อผ้าของเขาไว้กับข้า และหนี และพาตัวเขาออกไป”
16 และนางเก็บเสื้อผ้าของเขาไว้ใกล้ตัว จนนายของเขากลับมาบ้าน
17 และนางกล่าวแก่นายตามคำเหล่านี้ โดยกล่าวว่า “เจ้าทาสฮีบรูซึ่งท่านนำมาไว้กับพวกเรานั้นได้เข้ามาหาข้าพเจ้าเพื่อจะเหยียดหยามข้าพเจ้า
18 และต่อมาขณะที่ข้าพเจ้าขึ้นเสียงของข้าพเจ้าและร้องออกมา เขาก็ทิ้งเสื้อผ้าของเขาไว้กับข้าพเจ้า และหนีออกไป”
19 และต่อมาเมื่อนายของเขาได้ฟังบรรดาถ้อยคำของภรรยาของตน ซึ่งนางได้พูดกับท่าน โดยกล่าวว่า “เจ้าทาสของท่านทำกับข้าพเจ้าอย่างนี้” ความโกรธของท่านก็พลุ่งขึ้น
20 และนายของโยเซฟได้จับตัวเขา และใส่เขาไว้ในคุก เป็นสถานที่ที่พวกนักโทษหลวงถูกจองจำอยู่ และเขาก็อยู่ที่นั่นในคุกนั้น
21 แต่ว่าพระเยโฮวาห์ทรงสถิตอยู่กับโยเซฟ และทรงสำแดงพระเมตตาแก่เขา และทรงให้เขาเป็นที่โปรดปรานในสายตาของพัศดี
22 และพัศดีก็มอบนักโทษทั้งสิ้นที่อยู่ในคุกไว้ในมือของโยเซฟ และสิ่งใดก็ตามที่พวกเขาทำที่นั่น โยเซฟก็เป็นผู้กระทำสิ่งนั้น
23 พัศดีไม่ได้เอาใจใส่สิ่งใด ๆ ที่มอบไว้ในมือของโยเซฟ เพราะว่าพระเยโฮวาห์ทรงสถิตอยู่กับเขา และสิ่งใดซึ่งเขาได้กระทำ พระเยโฮวาห์ก็ทรงโปรดให้สิ่งนั้นเจริญขึ้น