ปฐมกาล 38

1 และต่อมาในเวลานั้น ยูดาห์ลงไปจากพวกพี่น้องของเขา และหันไปหาคนอดุลลัมคนหนึ่ง ซึ่งชื่อของเขาคือ ฮีราห์
2 และที่นั่นยูดาห์เห็นบุตรสาวคนหนึ่งของคนคานาอันคนหนึ่ง ซึ่งชื่อของเขาคือ ชูอาห์ และยูดาห์ก็รับนางไป และเข้าไปหานาง
3 และนางก็ตั้งครรภ์ และคลอดบุตรชายคนหนึ่ง และยูดาห์เรียกชื่อของเขาว่า เอร์
4 และนางก็ตั้งครรภ์อีก และคลอดบุตรชายคนหนึ่ง และนางเรียกชื่อของเขาว่า โอนัน
5 และนางยังตั้งครรภ์อีก และคลอดบุตรชายคนหนึ่ง และเรียกชื่อของเขาว่า เช-ลาห์ และเขาอยู่ที่เคซิบเมื่อนางคลอดเขา
6 และยูดาห์หาหญิงคนหนึ่งให้เป็นภรรยาของเอร์บุตรหัวปีของตน ซึ่งชื่อของนางคือ ทามาร์
7 และเอร์บุตรหัวปีของยูดาห์เป็นคนชั่วในสายพระเนตรของพระเยโฮวาห์ และพระเยโฮวาห์ทรงประหารเขาเสีย
8 และยูดาห์กล่าวแก่โอนันว่า “จงเข้าไปหาภรรยาพี่ชายของเจ้าเถิด และแต่งงานกับนาง และสืบเชื้อสายพี่ชายของเจ้าไว้”
9 และโอนันทราบว่าเชื้อสายนั้นจะไม่ได้นับเป็นของตน และต่อมา เมื่อเขาเข้าไปหาภรรยาของพี่ชายของเขา เขาก็ทำให้น้ำกามตกดินเสีย ด้วยเกรงว่าเขาจะให้เชื้อสายแก่พี่ชายของเขา
10 และสิ่งซึ่งเขาได้กระทำนั้นไม่เป็นที่พอพระทัยพระเยโฮวาห์ ฉะนั้นพระองค์จึงทรงประหารชีวิตของเขาเสียเช่นกัน
11 แล้วยูดาห์จึงกล่าวแก่ทามาร์บุตรสะใภ้ของตนว่า “จงอยู่เป็นหญิงม่ายที่บ้านบิดาของเจ้าจนกว่าเช-ลาห์บุตรชายของเราจะเติบโตขึ้น” เพราะยูดาห์กล่าวว่า “เกรงว่าเขาอาจจะตายเสียด้วย เหมือนพี่ชายทั้งสองของเขา” และทามาร์ได้ไปและอาศัยอยู่ในบ้านบิดาของนาง
12 และในเวลาต่อมาบุตรสาวของชูอาห์ คือภรรยาของยูดาห์ ก็สิ้นชีวิต และยูดาห์ได้รับการปลอบประโลมใจแล้ว และขึ้นไปหาพวกคนตัดขนแกะของตนที่บ้านทิมนาท ตัวเขากับเพื่อนของเขา คือฮีราห์ คนอดุลลัม
13 และมีคนบอกทามาร์ โดยกล่าวว่า “ดูเถิด พ่อสามีของเจ้าขึ้นไปยังบ้านทิมนาทเพื่อจะตัดขนแกะของเขา”
14 และนางถอดเสื้อผ้าสำหรับหญิงม่ายของนางออกเสียจากตัวนาง และเอาผ้าคลุมหน้าของนาง และห่มตัวเองไว้ และไปนั่งอยู่ที่สถานที่กลางแจ้ง ซึ่งอยู่ริมทางที่จะไปบ้านทิมนาท เพราะนางเห็นว่าเช-ลาห์โตขึ้นแล้ว และนางยังไม่ได้ถูกยกให้แก่เขาเพื่อเป็นภรรยา
15 เมื่อยูดาห์เห็นนาง เขาก็คิดว่านางเป็นหญิงโสเภณี เพราะนางได้เอาผ้าคลุมหน้าของนางไว้
16 และยูดาห์หันไปหานางริมทางนั้น และกล่าวว่า “มาเถิด เราขอร้องเจ้า ขอให้เราเข้าหาเจ้าเถิด” (เพราะเขาไม่ทราบว่านางเป็นบุตรสะใภ้ของตน) และนางกล่าวว่า “ท่านจะให้อะไรแก่ข้าพเจ้าที่ท่านจะเข้าหาข้าพเจ้า”
17 และยูดาห์กล่าวว่า “เราจะส่งลูกแพะจากฝูงมาให้เจ้าหนึ่งตัว” และนางกล่าวว่า “ท่านจะให้ของมัดจำไว้แก่ข้าพเจ้าก่อนจนกว่าท่านจะส่งลูกแพะนั้นมาได้ไหม”
18 และยูดาห์กล่าวว่า “เราจะให้ของมัดจำอะไรแก่เจ้า” และนางกล่าวว่า “แหวนตราของท่าน และกำไลมือทั้งหลายของท่าน และไม้เท้าของท่านที่อยู่ในมือของท่าน” และยูดาห์ก็ให้สิ่งนั้นแก่นาง และเข้าไปหานาง และนางก็ตั้งครรภ์โดยเขา
19 และนางได้ลุกขึ้นและไปเสีย และเอาผ้าคลุมหน้าของนางออกเสียจากนาง และนุ่งห่มเสื้อผ้าแห่งความเป็นหญิงม่ายของนาง
20 และยูดาห์ส่งลูกแพะตัวนั้นไปโดยมือเพื่อนของเขาที่เป็นคนอดุลลัม เพื่อที่จะรับของมัดจำของเขาจากมือของหญิงนั้น แต่เขาหานางไม่พบ
21 แล้วเขาจึงถามพวกผู้ชายแห่งสถานที่นั้น โดยกล่าวว่า “หญิงโสเภณีคนนั้นอยู่ที่ไหน ที่เคยอยู่ที่กลางแจ้งริมทางนี้” และพวกเขากล่าวว่า “ไม่มีหญิงโสเภณีในสถานที่แห่งนี้”
22 และเพื่อนก็กลับไปหายูดาห์ และกล่าวว่า “ข้าพเจ้าหานางไม่พบ และพวกผู้ชายแห่งสถานที่นั้นก็กล่าวว่า ไม่มีหญิงโสเภณีในสถานที่แห่งนี้”
23 และยูดาห์กล่าวว่า “ให้นางเก็บของนั้นไว้กับนางเถิด เกรงว่าพวกเราจะเป็นที่อับอาย ดูเถิด เราส่งลูกแพะตัวนี้ไปให้แล้ว และท่านก็หานางไม่พบ”
24 และต่อมาอีกประมาณสามเดือนให้หลัง มีคนมาบอกยูดาห์ โดยกล่าวว่า “ทามาร์บุตรสะใภ้ของท่านเป็นหญิงโสเภณี และยิ่งกว่านั้นอีก ดูเถิด นางมีเด็กในครรภ์โดยการแพศยาแล้ว” และยูดาห์กล่าวว่า “จงพานางออกมา และให้นางถูกเผาเสีย”
25 เมื่อนางถูกพาออกมา นางก็ส่งไปยังพ่อสามีของนาง โดยกล่าวว่า “โดยชายผู้นั้น ซึ่งเป็นเจ้าของสิ่งเหล่านี้ ข้าพเจ้ามีเด็กในครรภ์” และนางกล่าวว่า “ขอพิจารณาดู ข้าพเจ้าขอร้องท่าน ว่าแหวนตรา และกำไลมือทั้งหลาย และไม้เท้า คือสิ่งเหล่านี้เป็นของผู้ใด”
26 และยูดาห์ก็ยอมรับว่ารู้จักสิ่งเหล่านั้น และกล่าวว่า “นางชอบธรรมยิ่งกว่าเรา เพราะว่าเราไม่ได้ยกนางให้แก่เช-ลาห์บุตรชายของเรา” และยูดาห์ไม่ได้ร่วมรู้กับนางอีกต่อไป
27 และต่อมาเมื่อถึงเวลากำหนดแห่งการคลอดบุตรของนาง ดูเถิด ฝาแฝดสองคนอยู่ในครรภ์ของนาง
28 และต่อมาเมื่อนางเจ็บท้องใกล้คลอด บุตรคนหนึ่งก็ยื่นมือของตนออกมา และหญิงผดุงครรภ์ได้เอามาและผูกด้ายสีแดงไว้บนมือของเขา โดยกล่าวว่า “คนนี้ออกมาก่อนแล้ว”
29 และต่อมาขณะที่บุตรนั้นหดมือของเขากลับเข้าไป ดูเถิด พี่ชายของเขาก็ออกมา และหญิงผดุงครรภ์กล่าวว่า “เจ้าแหวกออกมาได้อย่างไร การละเมิดนี้ตกอยู่กับเจ้า” เหตุฉะนั้นชื่อของเขาจึงถูกเรียกว่า เปเรศ
30 และภายหลังน้องชายของเขาก็ออกมา ที่มีด้ายสีแดงผูกมือของเขา และชื่อของเขาถูกเรียกว่า เศ-ราห์