ปฐมกาล 37

1 และยาโคบอาศัยอยู่ในแผ่นดินที่บิดาของท่านเคยเป็นคนแปลกหน้า คือในแผ่นดินคานาอัน
2 เหล่านี้เป็นพงศ์พันธุ์ทั้งหลายของยาโคบ โยเซฟ เมื่อมีอายุสิบเจ็ดปี กำลังเลี้ยงฝูงแพะแกะอยู่พร้อมกับพวกพี่ชายของเขา และเด็กหนุ่มนั้นอยู่กับบุตรชายทั้งหลายของบิลฮาห์ และกับบุตรชายทั้งหลายของศิลปาห์ ภรรยาทั้งหลายของบิดาของตน และโยเซฟได้นำเรื่องชั่วร้ายของพวกพี่ชายมารายงานบิดาของตน
3 บัดนี้อิสราเอลรักโยเซฟมากกว่าบุตรทั้งหมดของท่าน เพราะเขาเป็นบุตรชายที่เกิดมาเมื่อท่านแก่แล้ว และท่านทำเสื้อหลากสีตัวหนึ่งให้เขา
4 และเมื่อพวกพี่ชายของเขาเห็นว่าบิดาของพวกเขารักโยเซฟมากกว่าพี่ชายทุกคนของเขา พวกเขาก็เกลียดชังโยเซฟ และพูดกับเขาอย่างสันติไม่ได้
5 และโยเซฟได้ฝันความฝันหนึ่ง และเขาเล่าความฝันนั้นให้พวกพี่ชายของเขาฟัง และพวกพี่ชายยิ่งเกลียดชังเขามากขึ้น
6 และโยเซฟกล่าวแก่พวกพี่ชายว่า “ข้าพเจ้าขอร้องพวกพี่ ขอฟังความฝันนี้ซึ่งข้าพเจ้าได้ฝันเห็น
7 เพราะดูเถิด พวกเรากำลังมัดฟ่อนข้าวอยู่ในทุ่งนา และดูเถิด ฟ่อนข้าวของข้าพเจ้าตั้งขึ้น และยืนตรงด้วย และดูเถิด ฟ่อนข้าวของพวกพี่มายืนห้อมล้อม และกราบไหว้ฟ่อนข้าวของข้าพเจ้า”
8 และพวกพี่ชายของเขากล่าวแก่เขาว่า “เจ้าจะปกครองเหนือพวกเราจริงหรือ หรือเจ้าจะมีอำนาจครอบครองเหนือพวกเราหรือ” และพวกพี่ชายก็ยิ่งเกลียดชังเขามากขึ้นอีกเพราะบรรดาความฝันของเขา และเพราะบรรดาคำพูดของเขา
9 และเขาฝันความฝันอีก และเล่าความฝันนั้นให้พวกพี่ชายของเขาฟัง และกล่าวว่า “ดูเถิด ข้าพเจ้าฝันความฝันอีกครั้งหนึ่ง และดูเถิด ดวงอาทิตย์ และดวงจันทร์ และดวงดาวสิบเอ็ดดวงได้กราบไหว้ข้าพเจ้า”
10 และเขาเล่าความฝันให้บิดาของเขาฟัง และให้พวกพี่ชายของเขาฟัง และบิดาของเขาก็ว่ากล่าวเขา และกล่าวแก่เขาว่า “ความฝันที่เจ้าได้ฝันเห็นนั้นมีความหมายว่าอะไร เรากับมารดาของเจ้าและพวกพี่ชายของเจ้าจะมาน้อมตัวลงถึงดินกราบไหว้เจ้าจริงหรือ”
11 และพวกพี่ชายของเขาก็อิจฉาเขา แต่บิดาของเขาก็นิ่งตรองเรื่องนี้อยู่แต่ในใจ
12 และพวกพี่ชายของเขาไปเพื่อเลี้ยงฝูงแพะแกะของบิดาของพวกเขาในเมืองเชเคม
13 และอิสราเอลกล่าวแก่โยเซฟว่า “พวกพี่ชายของเจ้าเลี้ยงฝูงแพะแกะอยู่ในเมืองเชเคมมิใช่หรือ มาเถิด และพ่อจะส่งเจ้าไปหาพวกเขา” และโยเซฟกล่าวแก่บิดาว่า “ข้าพเจ้าอยู่ที่นี่”
14 และบิดากล่าวแก่เขาว่า “เราขอร้องเจ้า จงไปดูว่าพวกพี่ชายของเจ้าอยู่ดีกันหรือไม่ และฝูงแพะแกะอยู่ดีกันไหม และนำข่าวมาบอกพ่ออีก” ดังนั้นบิดาจึงส่งเขาออกไปจากที่ราบแห่งเฮโบรน และเขาก็มายังเมืองเชเคม
15 และชายคนหนึ่งพบโยเซฟ และดูเถิด เขากำลังเดินไปเดินมาในทุ่งนา และชายคนนั้นถามเขา โดยกล่าวว่า “เจ้าหาอะไร”
16 และโยเซฟกล่าวว่า “ข้าพเจ้าเสาะหาพวกพี่ชายของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าขอร้องท่าน ขอบอกข้าพเจ้าว่า พวกเขาเลี้ยงฝูงแพะแกะของพวกเขาอยู่ที่ไหน”
17 และชายคนนั้นกล่าวว่า “พวกเขาไปจากที่นี่แล้ว เพราะข้าได้ยินพวกเขากล่าวว่า ‘ให้พวกเราไปเมืองโดธานเถิด’” และโยเซฟตามพวกพี่ชายไป และพบพวกเขาในเมืองโดธาน
18 และเมื่อพวกพี่ชายเห็นโยเซฟแต่ไกล คือก่อนเขามาใกล้พวกเขา พวกเขาก็ร่วมกันวางแผนต่อต้านโยเซฟเพื่อจะฆ่าเขาเสีย
19 และพวกเขาพูดกันและกันว่า “ดูเถิด เจ้าช่างฝันคนนี้กำลังมาแล้ว
20 ฉะนั้นบัดนี้ มาเถิด และให้พวกเราฆ่าเขาเสีย และทิ้งเขาไว้ในบ่อ ๆ หนึ่ง และพวกเราจะกล่าวว่า ‘สัตว์ร้ายตัวหนึ่งได้กัดกินเขาเสีย’ และพวกเราจะดูว่าความฝันทั้งหลายของเขานั้นจะเป็นอย่างไร”
21 และรูเบนได้ยินสิ่งนั้น และเขาได้ช่วยโยเซฟให้พ้นจากมือของพวกพี่ชาย และกล่าวว่า “อย่าให้พวกเราฆ่าเขาเลย”
22 และรูเบนกล่าวแก่พวกเขาว่า “อย่าให้มีการหลั่งเลือดเลย แต่จงทิ้งเขาไว้ในบ่อนี้ที่อยู่ในถิ่นทุรกันดาร และอย่ายื่นมือบนน้องเลย” เพื่อว่าเขาจะช่วยน้องให้พ้นจากมือของพวกเขา เพื่อจะได้ส่งน้องไปยังบิดาของเขาอีก
23 และต่อมาเมื่อโยเซฟมาถึงพวกพี่ชายของเขา พวกพี่ชายก็ถอดเสื้อของโยเซฟออกเสีย คือเสื้อหลากสีของเขาที่ถูกสวมอยู่บนเขา
24 และพวกพี่ชายจับโยเซฟไป และทิ้งเขาลงในบ่อ ๆ หนึ่ง และบ่อนั้นว่างเปล่า ไม่มีน้ำในบ่อนั้น
25 และพวกพี่ชายนั่งลงเพื่อรับประทานอาหาร และพวกเขาแหงนตาของตนขึ้นและมองไป และดูเถิด มีหมู่คนอิชมาเอลมาจากเมืองกิเลอาด พร้อมกับฝูงอูฐของพวกเขาที่บรรทุกยางไม้ และพิมเสน และมดยอบ โดยกำลังไปเพื่อขนมันลงไปยังอียิปต์
26 และยูดาห์กล่าวแก่พวกพี่น้องว่า “จะมีประโยชน์อะไรถ้าพวกเราฆ่าน้องชายของพวกเรา และซ่อนเลือดของเขาไว้
27 มาเถิด และให้พวกเราขายเขาแก่คนอิชมาเอล และอย่าให้มือของพวกเราอยู่บนเขาเลย เพราะเขาก็เป็นน้องชายของพวกเราและเป็นเนื้อหนังของพวกเรา” และพวกพี่น้องของเขาก็พอใจ
28 แล้วพวกพ่อค้าชาวมีเดียนกำลังผ่านมา และพวกพี่ชายก็ฉุดและยกโยเซฟขึ้นจากบ่อนั้น และขายโยเซฟให้แก่คนอิชมาเอลเป็นเงินยี่สิบเหรียญ และคนอิชมาเอลก็พาโยเซฟเข้าไปในอียิปต์
29 และรูเบนกลับมาถึงบ่อนั้น และดูเถิด โยเซฟไม่ได้อยู่ในบ่อนั้น และเขาฉีกเสื้อผ้าของตน
30 และเขากลับมาหาพวกน้องชายของเขา และกล่าวว่า “เด็กนั้นหายไปเสียแล้ว และตัวข้า ข้าจะไปที่ไหนเล่า”
31 และพวกเขาก็เอาเสื้อของโยเซฟมา และฆ่าลูกแพะตัวผู้ตัวหนึ่งจากฝูงแพะ และจุ่มเสื้อนั้นลงในเลือด
32 และพวกเขาก็ส่งเสื้อหลากสีตัวนั้นไป และพวกเขาก็นำเสื้อนั้นมายังบิดาของพวกเขา และกล่าวว่า “พวกเราได้พบเสื้อตัวนี้ บัดนี้ขอจงพิจารณาดูว่าใช่เสื้อลูกชายของพ่อหรือไม่”
33 และบิดารู้จักเสื้อนั้น และกล่าวว่า “นี่เป็นเสื้อลูกชายของเรา สัตว์ร้ายตัวหนึ่งได้กัดกินเขาเสียแล้ว โยเซฟถูกฉีกเป็นชิ้น ๆ เสียแล้วเป็นแน่”
34 และยาโคบก็ฉีกเสื้อผ้าของท่าน และเอาผ้ากระสอบคาดเอวของท่าน และไว้ทุกข์ให้บุตรชายของท่านหลายวัน
35 และบรรดาบุตรชายของท่าน และบรรดาบุตรสาวของท่านก็ลุกขึ้นเพื่อจะปลอบโยนท่าน แต่ท่านไม่ยอมรับการปลอบโยน และท่านกล่าวว่า “เพราะพ่อจะลงไปยังหลุมฝังศพโดยการไว้ทุกข์ให้บุตรชายของพ่อ” ดังนั้นบิดาของเขาร้องไห้เพื่อเขา
36 และคนมีเดียนได้ขายโยเซฟเข้าไปในอียิปต์ไว้กับโปทิฟาร์ข้าราชสำนักของฟาโรห์ และเป็นผู้บัญชาการทหารรักษาพระองค์