ปฐมกาล 3

1 บัดนี้งูนั้นฉลาดหลักแหลมกว่าสัตว์ป่าใด ๆ แห่งท้องทุ่งซึ่งพระเยโฮวาห์พระเจ้าได้ทรงสร้างไว้ และมันกล่าวแก่หญิงนั้นว่า “จริงหรือที่พระเจ้าตรัสว่า ‘พวกเจ้าต้องไม่กินจากต้นไม้ทุกชนิดแห่งสวนนี้’”
2 และหญิงนั้นกล่าวแก่งูว่า “พวกเราสามารถกินผลของต้นไม้ทั้งหลายแห่งสวนนี้ได้
3 แต่ผลของต้นไม้ต้นนั้นซึ่งอยู่ท่ามกลางสวน พระเจ้าได้ตรัสว่า ‘พวกเจ้าต้องไม่กินจากมัน และพวกเจ้าต้องไม่แตะต้องมัน เกรงว่าพวกเจ้าจะตาย’”
4 และงูนั้นกล่าวแก่หญิงนั้นว่า “พวกเจ้าจะไม่ตายแน่
5 เพราะว่าพระเจ้ารู้อยู่ว่า ในวันนั้นที่พวกเจ้ากินจากต้นไม้นั้น ตาของพวกเจ้าก็จะสว่างขึ้น และพวกเจ้าจะเป็นเหมือนพวกพระ ซึ่งรู้จักความดีและความชั่วร้าย”
6 และเมื่อหญิงนั้นเห็นว่า ต้นไม้นั้นเหมาะสำหรับเป็นอาหาร และมันสบายตา และเป็นต้นไม้ต้นหนึ่งที่น่าปรารถนาเพื่อทำให้คนหนึ่งเกิดปัญญา นางจึงเก็บผลจากต้นไม้นั้น และได้กิน และส่งให้สามีของนางที่อยู่กับนางด้วย และเขาได้กิน
7 และตาของเขาทั้งสองก็สว่างขึ้น และเขาทั้งสองรู้ว่าพวกเขาเปลือยกายอยู่ และเขาทั้งสองก็เอาใบมะเดื่อมาเย็บรวมกัน และทำพวกเครื่องปกปิดสำหรับตนเอง
8 และเขาทั้งสองได้ยินพระสุรเสียงของพระเยโฮวาห์พระเจ้าเสด็จดำเนินอยู่ในสวนในเวลาเย็นของวัน และอาดัมกับภรรยาของเขาได้ซ่อนตัวจากพระพักตร์พระเยโฮวาห์พระเจ้า ในท่ามกลางต้นไม้ทั้งหลายแห่งสวนนั้น
9 และพระเยโฮวาห์พระเจ้าทรงเรียกอาดัม และตรัสแก่เขาว่า “เจ้าอยู่ที่ไหน”
10 และเขาทูลว่า “ข้าพระองค์ได้ยินพระสุรเสียงของพระองค์ในสวน และข้าพระองค์ก็กลัว เพราะว่าข้าพระองค์เปลือยกายอยู่ และข้าพระองค์ได้ซ่อนตัวเสีย”
11 และพระองค์ตรัสว่า “ใครได้บอกเจ้าว่าเจ้าเปลือยกายอยู่ เจ้าได้กินจากต้นไม้นั้นแล้วหรือ ซึ่งเราได้บัญชาเจ้าไว้ว่าเจ้าไม่ควรกิน”
12 และชายนั้นทูลว่า “หญิงนั้นซึ่งพระองค์ได้ประทานให้อยู่กับข้าพระองค์ นางได้ให้ข้าพระองค์จากต้นไม้นั้น และข้าพระองค์จึงได้กิน”
13 และพระเยโฮวาห์พระเจ้าตรัสแก่หญิงนั้นว่า “เจ้าได้ทำอะไรลงไปนี่” และหญิงนั้นทูลว่า “งูนั้นได้ล่อลวงข้าพระองค์ และข้าพระองค์จึงได้กิน”
14 และพระเยโฮวาห์พระเจ้าตรัสแก่งูนั้นว่า “เพราะเจ้าได้กระทำเช่นนี้ เจ้าจึงถูกสาปแช่งเหนือกว่าบรรดาสัตว์ใช้งาน และเหนือกว่าบรรดาสัตว์ป่าแห่งท้องทุ่ง เจ้าจะเลื้อยไปบนท้องของเจ้า และเจ้าจะกินผงคลีดินตลอดวันเหล่านั้นแห่งชีวิตของเจ้า
15 และเราจะให้ความเป็นศัตรูกันอยู่ระหว่างเจ้ากับหญิงนี้ และระหว่างเชื้อสายของเจ้ากับเชื้อสายของนาง เชื้อสายของนางจะทำให้หัวของเจ้าฟกช้ำ และเจ้าจะทำให้ส้นเท้าของท่านฟกช้ำ”
16 พระองค์ตรัสแก่หญิงนั้นว่า “เราจะเพิ่มความระทมทุกข์ของเจ้าและการตั้งครรภ์ของเจ้าให้มากขึ้น ในความเจ็บปวดเจ้าจะคลอดบุตรหลายคน และความปรารถนาของเจ้าจะมีต่อสามีของเจ้า และเขาจะปกครองเหนือเจ้า”
17 และพระองค์ตรัสแก่อาดัมว่า “เพราะเจ้าได้ตั้งใจฟังเสียงของภรรยาเจ้า และได้กินจากต้นไม้นั้น ซึ่งเราได้บัญชาเจ้าไว้ โดยกล่าวว่า เจ้าต้องไม่กินจากต้นนั้น แผ่นดินจึงถูกสาปแช่งเพราะเห็นแก่เจ้า ในความทุกข์ยากเจ้าจะต้องหากินบนแผ่นดินนั้นตลอดวันทั้งหลายแห่งชีวิตของเจ้า
18 แผ่นดินจะงอกบรรดาหนามและผักที่มีหนามแก่เจ้าด้วย และเจ้าจะต้องกินผักแห่งท้องทุ่ง
19 ในเหงื่อไหลโซมหน้าของเจ้า เจ้าจะต้องหากินอาหาร จนกว่าเจ้ากลับไปสู่ดิน เพราะเจ้าได้ถูกเอามาจากดิน เพราะเจ้าเป็นผงคลีดิน และเจ้าจะกลับไปสู่ผงคลีดิน”
20 และอาดัมเรียกชื่อภรรยาของเขาว่าเอวา เพราะว่านางเป็นมารดาของผู้มีชีวิตทุกคน
21 พระเยโฮวาห์พระเจ้าทรงทำพวกเสื้อคลุมแห่งหนังสัตว์ให้แก่อาดัมและภรรยาของเขาด้วย และทรงสวมใส่ให้เขาทั้งสอง
22 และพระเยโฮวาห์พระเจ้าตรัสว่า “ดูเถิด มนุษย์ได้กลายมาเป็นเหมือนผู้หนึ่งในพวกเราแล้ว ที่รู้จักความดีและความชั่วร้าย และบัดนี้ เกรงว่าเขาจะยื่นมือของตน และหยิบจากต้นไม้แห่งชีวิตและกิน และมีชีวิตอยู่ตลอดไป”
23 เหตุฉะนั้นพระเยโฮวาห์พระเจ้าจึงทรงส่งเขาออกไปจากสวนเอเดน เพื่อทำไร่ไถนาในที่ดินที่เขาได้ถูกเอามาจากนั้น
24 ดังนั้นพระองค์จึงทรงไล่มนุษย์ออกไป และพระองค์ทรงตั้งพวกเครูบไว้ทางทิศตะวันออกของสวนเอเดน และตั้งดาบเพลิงเล่มหนึ่งซึ่งหมุนได้รอบทิศทาง เพื่อป้องกันทางเข้าไปสู่ต้นไม้แห่งชีวิต