ปฐมกาล 28

1 และอิสอัคก็เรียกยาโคบมา และอวยพรเขา และกำชับเขา และกล่าวแก่เขาว่า “เจ้าอย่าหาภรรยาคนหนึ่งจากบุตรสาวทั้งหลายของคานาอัน
2 จงลุกขึ้น ไปยังเมืองปัดดานอารัม ไปยังบ้านเบธูเอลบิดาของแม่เจ้า และจงหาภรรยาคนหนึ่งสำหรับเจ้าจากที่นั่น จากบุตรสาวทั้งหลายของลาบันพี่ชายแม่ของเจ้า
3 และขอพระเจ้าผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์ทรงอวยพรเจ้า และโปรดให้เจ้ามีลูกดก และให้เจ้าทวียิ่งขึ้น เพื่อเจ้าจะเป็นชนชาติใหญ่
4 และขอประทานพรของอับราฮัมแก่เจ้า คือแก่เจ้าและแก่เชื้อสายของเจ้าพร้อมกับเจ้า เพื่อเจ้าจะรับแผ่นดินนี้เป็นมรดกซึ่งในที่แห่งนี้เจ้าเป็นคนแปลกหน้า ซึ่งพระเจ้าได้ประทานแก่อับราฮัมแล้ว”
5 และอิสอัคก็ส่งยาโคบไป และเขาก็ไปยังปัดดานอารัมไปหาลาบัน บุตรชายของเบธูเอลคนซีเรีย พี่ชายของเรเบคาห์ มารดาของยาโคบและเอซาว
6 เมื่อเอซาวเห็นว่าอิสอัคได้อวยพรยาโคบ และส่งเขาไปยังปัดดานอารัม เพื่อหาภรรยาคนหนึ่งสำหรับเขาจากที่นั่น และเห็นว่าขณะที่อิสอัคได้อวยพรเขานั้นท่านได้กำชับเขา โดยกล่าวว่า “เจ้าอย่าหาภรรยาสำหรับเจ้าจากบุตรสาวทั้งหลายของคานาอัน”
7 และเห็นว่ายาโคบได้เชื่อฟังบิดาของเขาและมารดาของเขา และไปยังปัดดานอารัม
8 และเมื่อเอซาวเห็นว่าบุตรสาวทั้งหลายของคานาอันไม่เป็นที่พอใจอิสอัคบิดาของตน
9 แล้วเอซาวจึงไปหาอิชมาเอล และรับมาหะลัท ผู้เป็นบุตรสาวของอิชมาเอล บุตรชายของอับราฮัม น้องสาวของเนบาโยท มาเป็นภรรยา นอกเหนือภรรยาทั้งหลายซึ่งเขามีอยู่แล้ว
10 และยาโคบออกไปจากเมืองเบเออร์เชบา และไปทางเมืองฮาราน
11 และเขามาถึงที่แห่งหนึ่ง และอยู่ที่นั่นตลอดคืนนั้น เพราะดวงอาทิตย์ตกแล้ว และเขาได้เอาหินหลายก้อนจากที่แห่งนั้นมา และวางหินเหล่านั้นเป็นพวกหมอนของเขา และเอนกายลงในที่แห่งนั้นเพื่อจะนอน
12 และเขาฝัน และดูเถิด บันไดอันหนึ่งถูกตั้งขึ้นบนแผ่นดินโลก และยอดของบันไดนั้นไปถึงฟ้าสวรรค์ และดูเถิด ทูตสวรรค์ทั้งหลายของพระเจ้ากำลังขึ้นลงอยู่บนบันไดนั้น
13 และดูเถิด พระเยโฮวาห์ประทับยืนอยู่เหนือบันไดนั้น และตรัสว่า “เราเป็นพระเยโฮวาห์พระเจ้าของอับราฮัม บรรพบุรุษของเจ้า และพระเจ้าของอิสอัค แผ่นดินซึ่งเจ้านอนอยู่นั้น เราจะให้แก่เจ้าและแก่เชื้อสายของเจ้า
14 และเชื้อสายของเจ้าจะเป็นเหมือนผงคลีแห่งแผ่นดินโลก และเจ้าจะแผ่กว้างออกไปทางทิศตะวันตก และทางทิศตะวันออก และทางทิศเหนือ และทางทิศใต้ และในตัวเจ้า และในเชื้อสายของเจ้า บรรดาครอบครัวแห่งแผ่นดินโลกจะได้รับพระพร
15 และดูเถิด เราอยู่กับเจ้า และจะพิทักษ์รักษาเจ้าไว้ในทุกแห่งหนที่เจ้าไป และจะนำเจ้ากลับมายังแผ่นดินนี้อีก เพราะเราจะไม่ทอดทิ้งเจ้า จนกว่าเราได้ทำสิ่งซึ่งเราพูดกับเจ้าไว้นั้นแล้ว”
16 และยาโคบตื่นขึ้นจากการนอนหลับของเขา และเขากล่าวว่า “แน่ทีเดียวพระเยโฮวาห์ทรงอยู่ในที่แห่งนี้ และข้าหาได้รู้ไม่”
17 และเขาก็กลัวและกล่าวว่า “สถานที่แห่งนี้น่าเกรงกลัวจริง ๆ สถานที่แห่งนี้มิใช่อย่างอื่น แต่เป็นพระนิเวศน์ของพระเจ้า และนี่เป็นประตูแห่งฟ้าสวรรค์”
18 และยาโคบได้ลุกขึ้นแต่เช้ามืด และเอาหินก้อนนั้นที่เขาได้ทำเป็นพวกหมอนของเขา และตั้งมันขึ้นเป็นเสาสำคัญ และเทน้ำมันบนยอดเสานั้น
19 และเขาเรียกชื่อสถานที่แห่งนั้นว่า เบธเอล แต่ในตอนแรกชื่อของนครนั้นได้ถูกเรียกว่า ลูส
20 และยาโคบทำการปฏิญาณ โดยกล่าวว่า “ถ้าพระเจ้าจะทรงอยู่กับข้าพระองค์ และจะทรงพิทักษ์รักษาข้าพระองค์ในทางที่ข้าพระองค์ไปนี้ และจะประทานอาหารให้ข้าพระองค์รับประทาน และเสื้อผ้าให้สวมใส่
21 จนข้าพระองค์กลับมายังบ้านบิดาของข้าพระองค์โดยสันติแล้ว แล้วพระเยโฮวาห์จะทรงเป็นพระเจ้าของข้าพระองค์
22 และหินก้อนนี้ ซึ่งข้าพระองค์ได้ตั้งไว้เป็นเสาสำคัญ จะเป็นพระนิเวศน์ของพระเจ้า และจากทุกสิ่งที่พระองค์ประทานให้แก่ข้าพระองค์ ข้าพระองค์จะถวายหนึ่งในสิบแด่พระองค์อย่างแน่นอน”