ปฐมกาล 22

1 และต่อมาหลังจากเหตุการณ์เหล่านี้ พระเจ้าได้ทรงลองใจอับราฮัม และตรัสกับท่านว่า “อับราฮัม” และท่านทูลว่า “ดูเถิด ข้าพระองค์อยู่ที่นี่”
2 และพระองค์ตรัสว่า “บัดนี้จงพาบุตรชายของเจ้า บุตรชายคนเดียวของเจ้า คืออิสอัค ผู้ที่เจ้ารัก และเจ้าจงไปยังแผ่นดินโมริยาห์ และถวายเขาที่นั่นเป็นเครื่องเผาบูชา บนภูเขาลูกหนึ่งซึ่งเราจะบอกเจ้า”
3 และอับราฮัมได้ลุกขึ้นแต่เช้ามืด และผูกอานลาของท่าน และพาคนใช้หนุ่มของท่านสองคนไปกับท่าน กับอิสอัคบุตรชายของท่าน และผ่าฟืนสำหรับเครื่องเผาบูชานั้น และลุกขึ้น และเดินทางไปยังสถานที่ซึ่งพระเจ้าได้ทรงบอกท่าน
4 แล้วในวันที่สามอับราฮัมแหงนตาของท่านขึ้น และเห็นสถานที่นั้นแต่ไกล
5 และอับราฮัมกล่าวกับคนใช้หนุ่มทั้งสองของท่านว่า “พวกเจ้าจงอยู่กับลาที่นี่เถิด และเรากับเด็กหนุ่มจะไปที่โน่นและนมัสการ และจะกลับมายังพวกเจ้าอีก”
6 และอับราฮัมเอาฟืนแห่งเครื่องเผาบูชา และวางฟืนนั้นบนอิสอัคบุตรชายของตน และท่านถือไฟในมือของท่าน และมีดเล่มหนึ่ง และพ่อลูกทั้งสองก็ไปด้วยกัน
7 และอิสอัคพูดกับอับราฮัมบิดาของตน และกล่าวว่า “คุณพ่อขอรับ” และท่านกล่าวว่า “พ่ออยู่นี่ ลูกของพ่อเอ๋ย” และลูกกล่าวว่า “ดูเถิด มีไฟและฟืน แต่ลูกแกะสำหรับเครื่องเผาบูชาอยู่ที่ไหน”
8 และอับราฮัมกล่าวว่า “ลูกของพ่อเอ๋ย พระเจ้าจะทรงจัดเตรียมลูกแกะไว้สำหรับพระองค์เองเพื่อเป็นเครื่องเผาบูชา” ดังนั้นพ่อลูกทั้งสองจึงไปด้วยกัน
9 และเขาทั้งสองมาถึงสถานที่ซึ่งพระเจ้าได้ทรงบอกท่านไว้ และอับราฮัมก็สร้างแท่นบูชาที่นั่น และเรียงฟืนเป็นระเบียบ และมัดอิสอัคบุตรชายของท่าน และวางเขาไว้บนแท่นบูชานั้นบนฟืน
10 และอับราฮัมก็ยื่นมือของท่าน และหยิบมีดเพื่อจะฆ่าบุตรชายของท่าน
11 และทูตสวรรค์ของพระเยโฮวาห์เรียกท่านออกมาจากฟ้าสวรรค์ และตรัสว่า “อับราฮัม อับราฮัม” และท่านทูลว่า “ข้าพระองค์อยู่ที่นี่”
12 และพระองค์ตรัสว่า “อย่าวางมือของเจ้าบนเด็กหนุ่มนั้น และเจ้าอย่ากระทำสิ่งใด ๆ แก่เขาเลย เพราะบัดนี้เรารู้แล้วว่าเจ้าเกรงกลัวพระเจ้า โดยเห็นว่าเจ้าไม่ได้หวงบุตรชายของเจ้า บุตรชายคนเดียวของเจ้าจากเรา”
13 และอับราฮัมแหงนตาของท่านขึ้นและมองดู และดูเถิด ข้างหลังท่านมีแกะตัวผู้ตัวหนึ่งที่ติดอยู่ในพุ่มไม้ทึบโดยเขาทั้งสองของมัน และอับราฮัมก็ไปและจับแกะตัวผู้ตัวนั้นมา และถวายมันเป็นเครื่องเผาบูชาแทนบุตรชายของท่าน
14 และอับราฮัมเรียกชื่อสถานที่นั้นว่า เยโฮวาห์ยิเรห์ ตามที่ถูกพูดกันจนทุกวันนี้ว่า “ในภูเขาของพระเยโฮวาห์นั้น สิ่งนั้นจะถูกเห็น”
15 และทูตสวรรค์ของพระเยโฮวาห์เรียกมายังอับราฮัมออกมาจากฟ้าสวรรค์เป็นครั้งที่สอง
16 และตรัสว่า “เราได้ปฏิญาณโดยตัวเราเอง พระเยโฮวาห์ตรัส ว่าเพราะเจ้าได้กระทำสิ่งนี้ และไม่ได้หวงบุตรชายของเจ้า บุตรชายคนเดียวของเจ้า
17 ในการอวยพร เราจะอวยพรเจ้า และในการทวีมากขึ้น เราจะทวีเชื้อสายของเจ้าให้มากขึ้น ดุจดวงดาวทั้งหลายแห่งฟ้าสวรรค์ และดุจเม็ดทรายซึ่งอยู่บนฝั่งทะเล และเชื้อสายของเจ้าจะได้ประตูเมืองของเหล่าศัตรูของเขาเป็นกรรมสิทธิ์
18 และในเชื้อสายของเจ้า บรรดาประชาชาติแห่งแผ่นดินโลกจะได้รับพระพร เพราะเจ้าได้เชื่อฟังเสียงของเรา”
19 แล้วอับราฮัมจึงกลับไปหาพวกคนใช้หนุ่มของท่าน และพวกเขาก็ลุกขึ้นและพากันไปยังเมืองเบเออร์เชบา และอับราฮัมอาศัยอยู่ที่เบเออร์เชบา
20 และต่อมาหลังจากเหตุการณ์เหล่านี้ มีคนบอกอับราฮัม โดยกล่าวว่า “ดูเถิด มิลคาห์ นางได้คลอดบุตรหลายคนให้แก่นาโฮร์น้องชายของท่านด้วย
21 ฮูสบุตรหัวปีของเขา และบูสน้องชายของเขา และเคมูเอลบิดาของอารัม
22 และเคเสด และฮาโซ และปิลดาช และยิดลาฟ และเบธูเอล”
23 และเบธูเอลให้กำเนิดเรเบคาห์ ทั้งแปดคนนี้มิลคาห์ได้คลอดให้นาโฮร์ น้องชายของอับราฮัม
24 และภรรยาน้อยของเขา ผู้ซึ่งมีชื่อเรอูมาห์ นางก็คลอดเตบาห์ และกาฮัม และทาหาช และมาอาคาห์ด้วย