นางรูธ 3

1 แล้วนาโอมีแม่สามีของนางกล่าวแก่นางว่า “ลูกสาวของแม่เอ๋ย ไม่ควรหรือที่แม่จะหาที่พักพิงให้ลูก เพื่อลูกจะได้มีความสุข
2 และบัดนี้โบอาสเป็นญาติของพวกเรามิใช่หรือ ผู้ที่ลูกไปกับพวกสาวใช้ของเขานั้น ดูเถิด เขาจะซัดข้าวบาร์เลย์คืนนี้ในลานนวดข้าว
3 ฉะนั้นลูกจงอาบน้ำ และชโลมตัวลูก และสวมเครื่องแต่งกายของลูก และลูกจงลงไปที่ลานนวดข้าว แต่อย่าให้เขาเห็นลูก จนกว่าเขาจะรับประทานและดื่มเสร็จแล้ว
4 และต่อมาเมื่อเขานอนลงแล้ว ลูกต้องสังเกตสถานที่ที่เขาจะนอนลงนั้นไว้ให้ดี และลูกต้องเข้าไป และเปิดผ้าคลุมเท้าของเขาขึ้น และลูกต้องนอนลง และเขาจะบอกลูกว่าลูกจะต้องทำประการใด”
5 และรูธกล่าวแก่นาโอมีว่า “ทุกสิ่งที่แม่พูดกับลูก ลูกจะกระทำตาม”
6 และนางได้ลงไปยังลานนวดข้าว และกระทำตามทุกสิ่งที่แม่สามีของนางสั่งให้นางกระทำ
7 และเมื่อโบอาสรับประทานและดื่มเสร็จแล้ว และใจของท่านร่าเริงยินดี ท่านก็ไปนอนลงที่ปลายกองข้าวนั้น และนางได้ย่องเข้ามา และเปิดผ้าคลุมเท้าของท่านขึ้น และนางก็นอนลง
8 และต่อมาพอถึงเที่ยงคืน ชายคนนั้นก็กลัวและพลิกตัว และดูเถิด ผู้หญิงคนหนึ่งนอนอยู่ที่เท้าของท่าน
9 และท่านกล่าวว่า “เจ้าเป็นใคร” และนางตอบว่า “ข้าพเจ้าคือรูธหญิงคนใช้ของท่าน ขอให้ท่านกางชายเสื้อของท่านห่มหญิงคนใช้ของท่าน เพราะท่านเป็นญาติใกล้ชิด”
10 และท่านกล่าวว่า “ขอพระเยโฮวาห์ทรงอวยพรเจ้าเถิด ลูกสาวของเราเอ๋ย เพราะเจ้าได้แสดงความกรุณาครั้งหลังนี้มากกว่าครั้งก่อน ด้วยว่าเจ้ามิได้ไปติดตามพวกคนหนุ่ม ไม่ว่ายากจนหรือมั่งมี
11 และบัดนี้ ลูกสาวของเราเอ๋ย อย่ากลัวเลย เราจะกระทำตามทุกอย่างที่เจ้าขอร้อง ด้วยว่าบรรดาชาวเมืองแห่งนครของเราทราบดีอยู่ว่าเจ้าเป็นหญิงที่มีคุณธรรม
12 และบัดนี้ ก็เป็นความจริงที่เราเป็นญาติใกล้ชิดของเจ้า แต่ยังมีญาติอีกคนหนึ่งที่ใกล้ชิดกว่าเรา
13 คืนนี้จงพักอยู่ที่นี่ก่อน และในตอนเช้าพรุ่งนี้ ถ้าผู้นั้นจะทำหน้าที่ของญาติเพื่อเจ้าก็ดีอยู่ ให้เขาทำหน้าที่ของญาติ แต่ถ้าเขาไม่ยอมทำหน้าที่ของญาติเพื่อเจ้า พระเยโฮวาห์ทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด แล้วเราจะทำหน้าที่ของญาติเพื่อเจ้าแน่ฉันนั้น จงนอนพักเถิดจนกว่าจะรุ่งเช้า”
14 และนางได้นอนพักอยู่ที่เท้าของท่านจนรุ่งเช้า และนางก็ลุกขึ้นก่อนที่คนจะรู้หน้ากันได้ และท่านกล่าวว่า “อย่าให้เป็นที่ทราบว่าผู้หญิงคนหนึ่งได้เข้ามาในลานนวดข้าว”
15 ท่านกล่าวด้วยว่า “จงเอาผ้าคลุมที่เจ้าใช้อยู่บนเจ้านั้น และคลี่มันออก” และเมื่อนางคลี่ผ้าคลุมนั้นออกแล้ว ท่านก็ตวงข้าวบาร์เลย์หกทะนานและวางมันไว้บนนาง และนางก็เข้าไปในนคร
16 และเมื่อนางมาถึงแม่สามีของนาง แม่สามีกล่าวว่า “เจ้าเป็นใคร ลูกสาวของแม่เอ๋ย” และนางได้เล่าทุกอย่างตามที่ชายผู้นั้นได้ปฏิบัติกับนางให้แม่สามีฟัง
17 และนางกล่าวว่า “ท่านให้ข้าวบาร์เลย์หกทะนานนี้แก่ลูก ด้วยว่าท่านได้กล่าวแก่ลูกว่า ‘อย่ากลับไปหาแม่สามีของเจ้ามือเปล่าเลย’”
18 แล้วแม่สามีกล่าวว่า “จงนั่งอยู่เฉย ๆ เถิด ลูกสาวของแม่เอ๋ย จนกว่าลูกจะทราบว่าเรื่องนี้จะลงเอยอย่างไร เพราะว่าชายผู้นั้นจะไม่หยุดพักเลย จนกว่าเขาจะจัดการเรื่องนี้ให้เสร็จวันนี้”