นางรูธ 2

1 และนาโอมีมีญาติของสามีของตนคนหนึ่ง เป็นชายมั่งคั่งมาก จากครอบครัวเดียวกันกับเอลีเมเลค และชื่อของท่านคือโบอาส
2 และรูธหญิงชาวโมอับกล่าวแก่นาโอมีว่า “บัดนี้ขอให้ลูกไปที่ทุ่งนา และเก็บรวงข้าวตกตามหลังผู้ที่มีสายตากรุณาต่อลูกเถิด” และนาโอมีกล่าวแก่นางว่า “จงไปเถิด ลูกสาวของแม่เอ๋ย”
3 และนางก็ออกไป และมา และเก็บข้าวตกในนาตามหลังพวกคนเกี่ยวข้าว และบังเอิญนางได้เข้าไปในส่วนทุ่งนาที่เป็นของโบอาส ผู้ซึ่งเป็นญาติของเอลีเมเลค
4 และดูเถิด โบอาสมาจากเมืองเบธเลเฮม และกล่าวแก่พวกคนเกี่ยวข้าวว่า “ขอพระเยโฮวาห์ทรงสถิตอยู่กับพวกเจ้าเถิด” และพวกเขาตอบท่านว่า “ขอพระเยโฮวาห์ทรงอวยพรท่านเถิด”
5 แล้วโบอาสกล่าวแก่คนใช้ของตนที่อยู่เหนือพวกคนเกี่ยวข้าวนั้นว่า “หญิงสาวคนนี้เป็นของใคร”
6 และคนใช้ที่ถูกตั้งให้ดูแลพวกคนเกี่ยวข้าวตอบและกล่าวว่า “นางเป็นหญิงสาวชาวโมอับที่กลับมาพร้อมกับนาโอมีออกมาจากแผ่นดินโมอับ
7 และนางได้กล่าวว่า ‘ข้าพเจ้าขอร้องพวกท่าน ขออนุญาตให้ข้าพเจ้าเก็บข้าวตกและเก็บเกี่ยวตามหลังพวกคนเกี่ยวข้าวในท่ามกลางฟ่อนข้าวทั้งหลายเถิด’ ดังนั้นนางจึงมา และเก็บข้าวตกต่อเนื่องมาตั้งแต่เวลาเช้าจนถึงบัดนี้ เว้นแต่นางได้พักบ้างเล็กน้อยในโรงนา”
8 แล้วโบอาสกล่าวแก่รูธว่า “เจ้าได้ยินแล้วมิใช่หรือ ลูกสาวของเราเอ๋ย อย่าไปเก็บข้าวตกในทุ่งนาอื่น หรือไปจากที่นี่เลย แต่จงอยู่ใกล้ ๆ พวกสาวใช้ของเรา
9 จงให้ตาของเจ้ามองดูตามทุ่งนาที่พวกเขากำลังเก็บเกี่ยวอยู่นั้น และเจ้าจงติดตามพวกเขาไป เราได้กำชับพวกคนหนุ่ม ๆ มิให้แตะต้องเจ้าแล้วมิใช่หรือ และเมื่อเจ้ากระหายน้ำก็เชิญไปที่หม้อน้ำเหล่านั้น และดื่มจากสิ่งนั้นซึ่งคนหนุ่ม ๆ ได้ตักไว้”
10 แล้วนางก็ซบหน้าของตนลง และโน้มตัวลงถึงดิน และกล่าวแก่ท่านว่า “ทำไมข้าพเจ้าจึงได้พบความกรุณาในสายตาของท่าน ที่ท่านควรเอาใจใส่ข้าพเจ้า โดยเห็นว่าข้าพเจ้าเป็นคนแปลกหน้า”
11 โบอาสตอบและกล่าวแก่นางว่า “มีคนสำแดงให้เราทราบหมดแล้ว ถึงบรรดาสิ่งที่เจ้าได้ปฏิบัติต่อแม่สามีของเจ้าตั้งแต่ความตายของสามีของเจ้า และการที่เจ้ายอมจากบิดาของเจ้า และมารดาของเจ้า และแผ่นดินเกิดของเจ้า และมาถึงยังประชากรหนึ่งซึ่งเจ้าไม่เคยรู้จักมาก่อน
12 ขอพระเยโฮวาห์ทรงตอบแทนการงานของเจ้าเถิด และขอให้บำเหน็จอันบริบูรณ์ถูกประทานแก่เจ้าจากพระเยโฮวาห์พระเจ้าแห่งอิสราเอล ผู้ซึ่งเจ้าเข้ามาวางใจอยู่ใต้ปีกของพระองค์นั้น”
13 แล้วรูธกล่าวว่า “ขอให้ข้าพเจ้าได้พบความโปรดปรานในสายตาของท่าน เจ้านายของข้าพเจ้า เพราะท่านได้ปลอบประโลมใจข้าพเจ้า และเพราะท่านได้กล่าวอย่างไมตรีต่อหญิงคนใช้ของท่าน ถึงแม้ว่าข้าพเจ้าไม่เป็นเหมือนคนหนึ่งในพวกหญิงคนใช้ของท่าน”
14 และโบอาสกล่าวแก่นางว่า “เมื่อถึงเวลารับประทานอาหารเชิญเจ้ามาที่นี่เถิด และรับประทานขนมปัง และจิ้มอาหารของเจ้าในน้ำส้มเถิด” และนางได้นั่งลงข้าง ๆ พวกคนเกี่ยวข้าว และโบอาสส่งข้าวคั่วให้นาง และนางก็รับประทาน และอิ่มหนำ และยังมีเหลืออยู่
15 และเมื่อนางลุกขึ้นไปเพื่อเก็บข้าวตก โบอาสก็บัญชาพวกคนหนุ่มของท่าน โดยกล่าวว่า “จงยอมให้นางเก็บข้าวตกในท่ามกลางฟ่อนข้าวทั้งหลาย และอย่าติเตียนนางเลย
16 และปล่อยข้าวหลายกำมือให้ตกแบบจงใจสำหรับนางด้วย และทิ้งพวกมันไว้ เพื่อนางจะได้เก็บข้าวตกเหล่านั้น และอย่าตำหนินางเลย”
17 ดังนั้นนางจึงเก็บข้าวตกในทุ่งนาจนถึงเวลาเย็น และนวดข้าวที่นางเก็บมาได้นั้น และได้ข้าวบาร์เลย์ประมาณหนึ่งเอฟาห์
18 และนางยกข้าวนั้นขึ้น และเข้าไปในนคร และแม่สามีของนางก็เห็นข้าวที่นางได้เก็บมานั้น และนางเอาอาหารออกมา และให้ส่วนที่นางได้สงวนไว้เมื่อนางรับประทานอิ่มแล้วนั้นแก่แม่สามี
19 และแม่สามีของนางกล่าวแก่นางว่า “วันนี้ลูกไปเก็บข้าวตกที่ไหน และลูกไปทำงานที่ไหน ขอให้ชายที่เอาใจใส่ลูกได้รับพระพรเถิด” และนางได้สำแดงให้แม่สามีของนางฟังว่า นางไปทำงานกับผู้ใด และกล่าวว่า “ชื่อของผู้ชายที่ลูกไปทำงานด้วยในวันนี้คือ โบอาส”
20 และนาโอมีกล่าวแก่ลูกสะใภ้ของตนว่า “ขอให้เขาได้รับพระพรจากพระเยโฮวาห์ ผู้มิได้ทรงหมดสิ้นพระกรุณาของพระองค์แก่ผู้ที่ยังมีชีวิตอยู่และแก่ผู้ที่ตายไปแล้ว” และนาโอมีกล่าวแก่นางว่า “ชายคนนั้นเป็นญาติของพวกเรา เป็นญาติสนิทคนหนึ่งของพวกเรา”
21 และรูธหญิงชาวโมอับกล่าวว่า “ท่านยังพูดกับลูกด้วยว่า ‘เจ้าจงอยู่ใกล้คนหนุ่ม ๆ ของเราจนกว่าพวกเขาจะเกี่ยวข้าวทั้งหมดของเราเสร็จ’”
22 และนาโอมีกล่าวแก่รูธลูกสะใภ้ของตนว่า “นั่นก็ดีแล้ว ลูกสาวของแม่เอ๋ย ที่เจ้าจะออกไปทำงานกับพวกสาวใช้ของเขา เพื่อว่าพวกเขาจะไม่พบเจ้าในทุ่งนาอื่น ๆ”
23 ดังนั้นนางจึงอยู่ใกล้พวกสาวใช้ของโบอาสเพื่อจะเก็บข้าวตกจนสิ้นฤดูเกี่ยวข้าวบาร์เลย์และฤดูเกี่ยวข้าวสาลี และได้อาศัยอยู่กับแม่สามีของนาง