กันดารวิถี 21

1 และเมื่อกษัตริย์เมืองอาราด ชาวคานาอัน ผู้ซึ่งอาศัยอยู่ทางทิศใต้ ได้ยินว่าอิสราเอลกำลังยกมาตามทางของพวกสอดแนมนั้น แล้วท่านต่อสู้กับคนอิสราเอล และได้จับบางคนในพวกเขาไปเป็นนักโทษ
2 และคนอิสราเอลได้ปฏิญาณไว้กับพระเยโฮวาห์ และทูลว่า “ถ้าพระองค์จะทรงมอบประชาชนนี้ไว้ในมือข้าพระองค์แน่แล้ว แล้วข้าพระองค์จะทำลายนครต่าง ๆ ของพวกเขาเสียให้สิ้น”
3 และพระเยโฮวาห์ทรงสดับเสียงของคนอิสราเอล และมอบชาวคานาอันไว้ และพวกเขาก็ทำลายชาวคานาอันและนครต่าง ๆ ของพวกเขาเสียสิ้น และท่านได้เรียกชื่อสถานที่นั้นว่าโฮรมาห์
4 และพวกเขาเดินทางจากภูเขาโฮร์ตามทางที่ไปทะเลแดง เพื่อจะอ้อมแผ่นดินเอโดม และจิตใจของประชากรก็ท้อถอยมากเพราะเหตุเส้นทางนั้น
5 และประชากรกล่าวต่อว่าพระเจ้า และต่อว่าโมเสสว่า “ทำไมพวกท่านได้พาพวกเราขึ้นจากอียิปต์เพื่อมาตายเสียในถิ่นทุรกันดาร เพราะไม่มีอาหารและไม่มีน้ำใด ๆ และจิตใจของเราเบื่ออาหารอันไร้ค่านี้”
6 และพระเยโฮวาห์ทรงส่งงูพิษทั้งหลายให้มาอยู่ท่ามกลางประชากร และงูเหล่านั้นก็กัดประชากร และคนอิสราเอลก็ล้มตายเป็นอันมาก
7 เพราะฉะนั้นประชากรได้มาหาโมเสสและกล่าวว่า “พวกเราได้ทำบาปแล้ว เพราะพวกเราได้กล่าวต่อว่าพระเยโฮวาห์และต่อว่าท่าน ขออธิษฐานทูลต่อพระเยโฮวาห์ ให้พระองค์ทรงนำงูเหล่านี้ไปเสียจากพวกเรา” และโมเสสก็อธิษฐานเพื่อประชากร
8 และพระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสว่า “เจ้าจงทำรูปงูพิษตัวหนึ่ง และติดงูนั้นไว้บนเสาอันหนึ่ง และจะเป็นไปอย่างนี้ว่าทุกคนที่ถูกกัดแล้ว เมื่อเขามองดูรูปงูนั้น ก็จะยังมีชีวิตอยู่ได้”
9 และโมเสสได้ทำรูปงูทองเหลืองตัวหนึ่ง และติดรูปงูทองเหลืองนั้นไว้บนเสาอันหนึ่ง และต่อมาถ้างูได้กัดคนใดแล้ว เมื่อคนนั้นมองดูรูปงูทองเหลืองนั้น เขาก็มีชีวิตอยู่ได้
10 และลูกหลานของอิสราเอลก็ยกออกเดินไป และตั้งเต็นท์อยู่ในโอโบท
11 และพวกเขาได้ออกเดินทางจากโอโบท และตั้งเต็นท์อยู่ที่อิเยอาบาริม ในถิ่นทุรกันดารซึ่งอยู่ตรงหน้าโมอับ ทางดวงอาทิตย์ขึ้น
12 จากที่นั่นพวกเขาได้ยกออก และตั้งเต็นท์อยู่ในหุบเขาแห่งเศเรด
13 จากที่นั่นพวกเขาได้ยกออก และตั้งเต็นท์อยู่ฟากแม่น้ำอาร์โนนข้างโน้น ซึ่งอยู่ในถิ่นทุรกันดารที่ยื่นออกมาจากเขตแดนทั้งหลายของคนอาโมไรต์ เพราะว่าแม่น้ำอาร์โนนเป็นเขตแดนของโมอับ ระหว่างโมอับกับคนอาโมไรต์
14 ดังนั้นจึงมีกล่าวไว้ในหนังสือแห่งสงครามทั้งหลายของพระเยโฮวาห์ว่า “สิ่งที่พระองค์ได้ทรงกระทำในทะเลแดง และในลำธารทั้งหลายแห่งอาร์โนน
15 และที่ลำธารของห้วยทั้งหลายที่ลงไปถึงที่อยู่อาศัยของเมืองอาร์ และอยู่บนเขตแดนของโมอับ”
16 และจากที่นั่นพวกเขาได้ไปยังเมืองเบเออร์ นั่นคือบ่อน้ำที่พระเยโฮวาห์เคยตรัสกับโมเสสว่า “จงรวบรวมประชากรเข้ามาพร้อมกัน และเราจะให้น้ำแก่พวกเขา”
17 แล้วอิสราเอลจึงร้องเพลงบทนี้ว่า “จงพลุ่งขึ้นมา โอ บ่อน้ำเอ๋ย พวกท่านจงร้องเพลงถึงเรื่องนี้
18 พวกประมุขได้ขุดบ่อน้ำนี้ไว้ พวกขุนนางของประชากรได้เจาะบ่อน้ำนี้อีก โดยการนำของผู้ทรงตั้งพระราชบัญญัติ ด้วยคทาทั้งหลายของพวกเขา” และจากถิ่นทุรกันดารนั้น พวกเขาได้ไปยังมัทธานาห์
19 และจากมัทธานาห์ไปถึงตำบลนาหะลีเอล และจากตำบลนาหะลีเอลไปถึงตำบลบาโมท
20 และจากตำบลบาโมทในหุบเขา ที่อยู่ในแผ่นดินโมอับ ไปถึงยอดภูเขาปิสกาห์ ซึ่งหันหน้าไปทางเยชิโมน
21 และอิสราเอลได้ส่งพวกผู้สื่อสารไปยังสิโหนกษัตริย์ของคนอาโมไรต์ โดยกล่าวว่า
22 “ขอให้ข้าพเจ้าผ่านเข้าแผ่นดินของท่าน พวกเราจะไม่หันเข้าไปในบรรดาไร่นา หรือเข้าในสวนองุ่นทั้งหลาย พวกเราจะไม่ดื่มน้ำทั้งหลายแห่งบ่อน้ำ แต่พวกเราจะไปตามทางหลวง จนพวกเราได้ผ่านพ้นเขตแดนทั้งหลายของท่าน”
23 และสิโหนไม่ยอมให้อิสราเอลผ่านเข้าเขตแดนของท่าน แต่สิโหนได้รวบรวมพลโยธาทั้งหมดของท่าน และยกออกไปต่อสู้กับอิสราเอลในถิ่นทุรกันดาร และท่านมาถึงยาฮาส และสู้รบกับอิสราเอล
24 และอิสราเอลได้ประหารท่านเสียด้วยคมดาบ และยึดเอาแผ่นดินของท่านจากแม่น้ำอาร์โนนไปจนถึงลำน้ำยับบอก คือไปจนถึงลูกหลานของอัมโมน เพราะว่าเขตแดนของลูกหลานของอัมโมนนั้นเข้มแข็ง
25 และอิสราเอลได้ยึดนครเหล่านี้ทั้งหมด และอิสราเอลอาศัยอยู่ในบรรดานครของคนอาโมไรต์ ในเฮชโบน และในหมู่บ้านทั้งหมดของที่นั่น
26 เพราะว่าเฮชโบนเป็นเมืองหลวงของสิโหนกษัตริย์ของคนอาโมไรต์ ผู้ที่เคยต่อสู้กับกษัตริย์แห่งโมอับองค์ก่อน และได้ยึดเอาแผ่นดินทั้งสิ้นไปจากมือของท่าน คือจนถึงแม่น้ำอาร์โนน
27 ฉะนั้นคนทั้งหลายที่พูดในบรรดาคำภาษิตจึงกล่าวว่า “จงเข้ามาในเฮชโบน จงให้นครแห่งสิโหนถูกสร้างและสถาปนาขึ้น
28 เพราะว่ามีไฟได้ออกไปจากเฮชโบน มีเปลวไฟออกไปจากนครแห่งสิโหน ไฟนั้นได้เผาผลาญเมืองอาร์ของโมอับ และเจ้านายทั้งหลายแห่งบรรดาสถานบูชาบนที่สูงของแม่น้ำอาร์โนน
29 วิบัติแก่เจ้า โมอับเอ๋ย เจ้าพินาศเสียแล้ว โอ ประชาชนแห่งพระเคโมชเอ๋ย พระเคโมชได้มอบบุตรชายทั้งหลายของตนที่หนีไปแล้ว และบุตรสาวทั้งหลายของตน ให้เป็นเชลยของสิโหนกษัตริย์ของคนอาโมไรต์
30 พวกเราได้ยิงใส่เขาทั้งหลาย เฮชโบนพินาศไปจนถึงดีโบน และพวกเราได้กวาดล้างพวกเขาไปจนถึงโนฟาห์ ซึ่งไปถึงเมเดบา”
31 แล้วอิสราเอลได้อาศัยอยู่ในแผ่นดินของคนอาโมไรต์
32 และโมเสสส่งไปเพื่อสอดแนมเมืองยาเซอร์ และพวกเขาได้ยึดหมู่บ้านทั้งหลายของเมืองนั้น และขับไล่คนอาโมไรต์ที่อยู่ที่นั่นออกไปเสีย
33 และพวกเขาก็หันไป และขึ้นไปตามทางของเมืองบาชาน และโอกกษัตริย์แห่งเมืองบาชานก็ออกมาสู้รบกับพวกเขา ตัวโอกเองกับพลโยธาทั้งสิ้นของท่าน มายังการสู้รบที่เอเดรอี
34 และพระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสว่า “อย่ากลัวเขาเลย เพราะเราได้มอบเขาไว้ในมือของเจ้าแล้ว และบรรดาประชาชนของเขา และแผ่นดินของเขา และเจ้าต้องกระทำแก่เขาเหมือนเจ้าได้กระทำแก่สิโหนกษัตริย์ของคนอาโมไรต์ ผู้เคยอาศัยอยู่ที่เฮชโบน”
35 ดังนั้นพวกเขาจึงประหารท่าน และโอรสทั้งหลายของท่านเสีย และประชาชนทั้งสิ้นของท่าน จนไม่เหลือคนที่มีชีวิตอยู่ให้ท่านสักคนเดียว และพวกเขาก็ยึดครองแผ่นดินของท่าน