กันดารวิถี 17

1 และพระเยโฮวาห์ทรงกล่าวแก่โมเสส โดยตรัสว่า
2 “จงกล่าวแก่ลูกหลานของอิสราเอล และเอาไม้เท้ามาจากพวกเขาทุกคน คนละอันตามครัวเรือนแห่งบรรพบุรุษของพวกเขา จากประมุขทุกคนของพวกเขาตามครัวเรือนแห่งบรรพบุรุษของพวกเขา เป็นไม้เท้าสิบสองอัน เจ้าจงเขียนชื่อของแต่ละคนไว้บนไม้เท้าของเขาเอง
3 และเจ้าต้องเขียนชื่อของอาโรนไว้บนไม้เท้าของคนเลวี เพราะจะมีไม้เท้าอันหนึ่งสำหรับหัวหน้าครัวเรือนแห่งบรรพบุรุษของพวกเขา
4 และเจ้าต้องวางไม้เท้าเหล่านั้นไว้ในพลับพลาแห่งชุมนุมชน ต่อหน้าหีบพระโอวาท ที่ซึ่งเราจะพบกับพวกเจ้า
5 และจะเป็นไปอย่างนี้ ไม้เท้าของชาย ผู้ที่เราจะเลือกนั้น จะผลิดอก และเราจะทำให้บรรดาการบ่นต่อว่าของลูกหลานของอิสราเอลสงบลงจากเราเสียที ซึ่งพวกเขาบ่นต่อว่าเจ้าทั้งสอง”
6 และโมเสสกล่าวแก่ลูกหลานของอิสราเอล และประมุขทุกคนของพวกเขาก็มอบไม้เท้าคนละอันแก่ท่าน ประมุขละอัน ตามครัวเรือนแห่งบรรพบุรุษของพวกเขา คือไม้เท้าสิบสองอัน และไม้เท้าของอาโรนก็อยู่ท่ามกลางไม้เท้าทั้งหลายของพวกเขา
7 และโมเสสวางไม้เท้าเหล่านั้นไว้ต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ในพลับพลาแห่งพระโอวาท
8 และต่อมา วันรุ่งขึ้นโมเสสได้เข้าไปในพลับพลาแห่งพระโอวาท และดูเถิด ไม้เท้าของอาโรนสำหรับวงศ์วานแห่งคนเลวีได้แตกหน่อ และมีดอกตูม และดอกบาน และเกิดผลอัลมันด์
9 และโมเสสได้นำไม้เท้าทั้งหมดออกมาจากต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์มายังลูกหลานของอิสราเอลทั้งหมด และพวกเขาได้มองดู และทุกคนเอาไม้เท้าของตนไป
10 และพระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสว่า “จงนำไม้เท้าของอาโรนกลับไปวางไว้ต่อหน้าหีบพระโอวาท เพื่อเก็บไว้ให้เป็นเครื่องหมายต่อต้านพวกกบฏ และเจ้าต้องเอาบรรดาการบ่นต่อว่าของพวกเขาไปเสียจากเรา เพื่อพวกเขาจะไม่ตาย”
11 และโมเสสก็กระทำดังนั้น พระเยโฮวาห์ทรงบัญชาท่านอย่างไร ท่านก็กระทำอย่างนั้น
12 และลูกหลานของอิสราเอลพูดกับโมเสส โดยกล่าวว่า “ดูเถิด พวกเราตายแน่ พวกเราพินาศแน่ พวกเราทุกคนพินาศแน่
13 ผู้ใดก็ตามที่เข้ามาใกล้พลับพลาของพระเยโฮวาห์ต้องตาย พวกเราต้องถูกเผาผลาญไปด้วยความตายหรือ”